Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 73

BÚNAÐARRIT
281
með seinna móti, sökum vorkulda og þurka, en sprettan
■hélt áfram óvenjulega lengi fram eftir sumrinu.
í Borgarfjarðarhéraði lá taða víða mánuð á túnum,
ýrnist flöt eða í föngum að eins. Á Snæfellsnesi hröktust
töður alment svo mjög, að mikill hluti þeirra varð næst-
um ónýtur. Lítið sem ekkert náðist þurt af heyi fyr en
í 18. viku sumars. Þar varð heyskapur tæplega í meðal-
lagi, en það hjálpaði að heyfyrningar voru til hjá flest-
um. Lömbum var fækkað lítið eitt og kúm, en fullorðnu
fé ekki.
Úr Eyjafirði er skrifað, að nýting hafi þar orðið af-
hrigðagóð. Engin síðslægja, því jörð var fagurgræn fram
undir veturnætur. En víða varð heyskapur minni en
mátt hefði vera, fyrir það, hve illt var að fá fólk og hve
dýrt það var.
Á Austurlandi urðu heyföng fullkomlega í meðallagi,
því þótt vorið væri kalt, þá spratt fijótt eftir að hlýnaði,
-og nýting varð hin bezta.
í Vestur-Skaftafellssýslu varð nýting á heyjum góð,
-en heyföng urðu sumstaðar með langminsta móti vegna
skemda af grasmaðki. í Skaftártungu og víðar á þurlendi
og harðvelli gerði grasmaðkurinn stórtjón. Á sumum'bæ-
jum var mikill hluti graslendis grár að lit eða mórauður
í byrjun júlímánaðar, en mikið greri þó af því landi,
þegar lengra leið á sumarið. Sumir björguðu töluverðu
graslendi með skurðum (Búnaðarrit 24. ár, bls. 192—206).
Votlieysgerð reyndu fleiri nú en áður; 10—12 bændur
í Mýrdalnum, 17 bændur í Vestur-Eyjafjallahreppi, og
heppnaðist vel hjá þeim öllum; nokkrir í Árnessýslu, Kjós
og Borgarfirði. — Flestir bændur í Staðarsveit og margir
í sveitunum þar suður af grófu votheysgryfjur og létu
í þær allmikið af heyi. Alment heppnaðist það vonum
framar og sumstaðar ágætlega. Nokkrir bændur í
Hvammssveit í Dalasýslu reyndu votheysgerð, og í Barða-
strandarsýslu varð hún all-almenn í Geiradalshreppi,