Búnaðarrit - 01.06.1926, Blaðsíða 228
BÓNAÐARRIT
Búfjártryggingar.
í seinni t.ið hefir það færst mjög í vöxt, að álitlegar
kynbótaskepnur gengju kaupum og sölum háu verði.
Er það vottur þess, að augu manna sjeu að opnast
fyrir verðmæti þessara gripa, sem Búalög nefna metfje.
Er þessi hreyflng orðin svo mikil, að góðir stóðhestar
seljast nú oft um 1000 kr., og hrútar 150 — 250 kr.
,Eru þó margir tregir til slikra kaupa, vegna áhættunnar
sem fylgir þeim, þvi fyr en varir geta þessar dýru kyn-
bótaskepnur slasast eða dáið, svo verðmæti þeirra hverfi
í einni svipan. Eru slík óhöpp æði tið.
Þetta sýnir Ijóslega, að bændum er nauð^ynlegt að
koma sjer upp tiyggingarsjóðum, þar sem þeir geta vá-
trygt verðmætustu skepnur sínar. Reynsla nágrannaþjóð-
anna segir, að tryggingarsjóðirnir hafi mjög stutt að þvi,
að einstakir rnenn og fjelög voguðu íje sínu þannig, að
kaupa dýra kynbótagripi. Einnig vita allir, sem þekkja
hjer til, að efnalitlir bændur þola illa að missa verð-
mæta gripi, svo sem kýr eru, því oft getur heimilið
ekki verið áu málnytunnar, svo bóndinn veiður að kaupa
kú í skaið þeirrar, er fjell, þó erfitt sje að borga.
Nú eru til heimildarlög frá 1901, um tryggingar á
nautgripum, sem nokkrir hreppar hafa þegar samþykt
sjer tryggingar-samþyktir eftir. En mjer virðist einnig
nauðsyn fyrir bændur að geta trygt hrúta sina og stóð-
hesta. Jeg lagði því „Uppkast að reglum fyrir búfjár-
tryggingar í sveitum11 fyrir síðasta Búnaðarþing. Geri
jeg þar ráð fyrir að búfjáreigendur myndi með sjer
tryggÍDgarfjelög, sem hvert nái yfir lítið svæði, t. d.