Hlín - 01.01.1918, Síða 3

„Þar er allur, sem unii .<c
Fleslir leita að leiÖum,
Logi kvöJin um þá,
Eitthvað tit fyrir eldinn.
Allra sameign er þrá
Til að lifa því lífi,
Sem að lætur þeitn best.
Við að unna og una
Eykst þeint lífsgildi mest.
Klappar vorblærinn vöngum,
Vekur hugardraum manns,
Flytur gráhærðum, gömlutn
Geisla af barnsárum lians.
Hratt er gengið um hrjostur
Heim á feðranna völl.
Þar er allur, sem unir,
Eins í kotbæ sem liöll,