Hlín - 01.01.1918, Blaðsíða 53

Hlín - 01.01.1918, Blaðsíða 53
Hlin 53 sem vildu hafa tal af henni eða biðja hana um eitthvað, hafði hún fengið til þess sjerstakt herbergi í íangahús- inu. Þegar hún nú kom inn í þetta móttökuherbergi, þreytt og svöng, stóð Lauri gamli þar og beið eftir henni. En þá var þolinmæði hennar á þrotum, hún sagði Lauri, að nú mætti hann ekki eyða tíma frá hinum föng- unum, þar sem hún væri nýbúin að vera svo lengi hjá honum. Þá sagði Lauri lienni, að hann hefði verið við vinnu úti í garðinum og hefði því sjeð, að hún hefði ekki farið heim til þess að borða. Nú liefði viljað svo vel til, að hann liefði fengið kartöflur og brauð með ketsúpu í miðdegismatinn í dag og sjer hefði þá dottið í hug að geyma nokkuð af því lianda henm. Svo fór hann ofan í vasa sinn og tók upp tvær litlar kartöflur og brauðsneið, sem hann rjetti henni. „Því,“ sagði hann, „það sem sólskin og blóm er lyrir þá, sem frjálsir eru, það eruð þjer fyrir okkur, sem lokaðir erum inni.“ Hún tók við gjöfinni, en óttaðist jafnframt að gamli maður- inn mundi vilja sjá það með eigin augurn, að hún neytti þessa matar, sem Jiann hafði dregið af sjer handa henni, en liann ætlaði jafnskjótt að fara, án þess að lríða eftir að hún þakkaði honum fyrir. Þá hljóp liún á eftir hon- um og sagði: „Næst skuluð þjer fá að tala eins lengi og þjer viljið. Þjer Irafið gefið mjer meira en brauð, þjer lrafið gefið nrjer endurminningu, senr jeg get hugsað unr nreð gleði alla æfi nrína.“ Það er laugardagskvöld og við erunr stödd í borginni Helsingfors, í skemtigarði einunr afskektimr. Það er rign- ing og hvassveður, þó sitja tveir nrenn í einu lrorni garðs- ins, þeir hafa leitað uppi þennan afskekta stað til þess að fá sjer í næði duglega í staupinu. Annar þessara manna er nýlega konrinn út úr fangelsinu, það er lrann sem veitir, Jrinn er nýkominn til borgarinnar utan úr sveit. Rjett þegar fanginn fyrverandi, Jokkinen lreitir lrann, ætlar að fara að draga tappann úr einni ölflöskunni, sem liann er með, kemur lrann auga á kvenmann spotta-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.