Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 56

Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 56
198 DVÖI slökkt. Mamma sagði, að Jesús vildi, að allir færu til kirkju í kvöld. Drengurinn brosti, samt langaði hann mest til að gráta. Fyrir löngu hafði drengurinn farið til kirkju með mömmu. Hann mundi ekki eftir lengri tíma, en þeim, sem hafði veriö í kirkjunni. Drengurinn hafði sofnað, en ekki eins og heima, því honum hafði leiðzt meðan hann var sofandi. Mamma vissi þetta ekki. Það var gott. Drengurinn ætlaði að fara — vildi gera það fyrir Jesú frá Nazaret. Úti var allt hvítt. Og Guð hafði sett ljós í tunglið, og svo hafði hann líka fest mörgum stjörnum á himininn og kveikt á þeim öll- um. Þarna var kirkjan. Jesús átti þetta hús. Það var eins og stór kofi. Fólkið hefði átt að gefa Jesú fallega húsið. Það var geymdur í því fiskur. Þetta hús stóð við sjó- inn. Það var eins og borg í mynda- blaði — með mörgum turnum of- an á. Og á hæsta turninum var rella, sem söng í vindinum. Nú heyrðist í kirkjubjöllunni. Drengurinn varð dálítið smeykur, þorði ekki að líta í kringum sig fyrr en hann var kominn inn á mitt kirkjugólfið. Hann undraðist ekki, Honum fannst bara, að hann hefði ekki komið hér áður: Það var verið að spila og það var alls staðar ljós. Innst í kirkjunni var þó mest af ljósum. Þar stóð Jesús frá Nazaret. Jesús var allur hvítur, alveg eins og á myndinni, sem drengurinn hafði fyrir ofan rúm- ið sitt. Og Jesús var með eins mik- ið hár og mamma. Hann var ekki i neinum fötum. Hann hafði bara farið í hvítt lak. Hann hreyfði sig ekkert, bara stóð þarna með út- breidda armana, var víst að bíða eftir, að fólkið kæmi til hans. En það fór enginn til Jesú. Fólkið var eiginlega sorglegt á svipinn, eins og því leiddist, að Jesús skildi koma til þess að lofa því að sjá sig. Þó sagði mamma .... Drengurinn leit snöggt upp. Það fór þytur um kirkjuna. Fólkið vék sér til á bekkj- unum — horfði til dyra. Presturinn gekk inn gólfið. Hann var hvítur í framan og á höndunum, og svo hafði hann stóran hvítan kraga um hálsinn. annars var hann alveg kolsvartur. Presturinn settist ekki niður eins og hitt fólkið; nei, prest- urinn gekk alla leið til Jesú. Og nú var mikið spilað og margt af fólk- inu söng með. Jesús var útlend- ingur. Drengurinn hafði stundum heyrt í útlendingum. Þeir kunnu ekki að tala eins og fólk. Maður vissi ekki hvað þeir voru að segja. Kannske gat enginn skilið Jesú —- nema presturinn og sýslumaður- inn. Þeir gátu skilið útlendinga, og þeir gátu líka talað öðruvísi við út- lendinga en fólkið. Og nú ætti presturinn að muna eftir, að spyrja Jesú, hvort hann vildi ekki svo miklu heldur eiga stóra húsið við sjóinn en þessa kiri^ju .... Dreng-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.