Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 75

Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 75
DVÖL 217 kveina angistarlega og benda ofan í grunnsævið — mennina, sem vél- byssurnar grönduðu í flæðarmál- inu, þegar þeir óðu í áttina til bjargvættanna. Þarna voru þeir enn ,sumir á floti, aðrir marandi í kafi, og með einhverjum annar- legum hætti gáfu þeir til kynna andúð sína á að kjölfar skipanna skyldi raska óminnisró þeirra. Hún kallaði á Johnnie til sín. Taktu dýptarmælinn og mældu dýpið framá. Kallaðu svo dýpið. Það eitt er nauðsynlegt. Skilurðu það. Ekkert annað er nauðsynlegt. Ég verð hérna. Hann bablaði og benti á Tanner, sem skaut á þýzka flugvél, sem hæft háfði togara rétt framan við þau. Hún horfði fast á Johnnie. Ekkert annað gildir. Skilurðu það? Hann tók auðsveip- ur dýptarmælinn og for fram á. Hún laut að talpípunni. Mjög hægt, Ferris. Mjög hægt, endurtók gamli mað- urinn. Hún þokaðist til lands. Fjaran var tætt af sprengjugígum og upp úr þeim hlupu menn og óðu út í sjóinn til þeirra. Fram úr sand- öldunum skjögruðu enn fleiri og studdu þá særðu. Öll fjaran var iðandi mannhaf og bátagrúi og yfir þá bylgjaðist dökkur reykurinn frá eldunum í Dunkirk. Á þriggja og hálfs feta dýpi stanzaði hún. Nær flutu þau ekki. Hún hlustaði eftir óskapnaðar- hljóðum þeim, sem Johnnie kallaði upp, þegar hann dró inn rennvota línuna, og skildi þau glöggt. Svo laut hún að talpípunni og skipaði að stanza. Tanner átti í basli með byssuna og hellti úr sér samhengislausum ókvæðisorðum. Ferris gamli kom upp með hjálm og björgunarbelti, gekk til hennar og kveikti í pípu sinni. Þeir sögðu ég væri of gamall til að berjast--------- Farðu niður. Við erum á fjögurra feta dýpi. Vélarnar verða að ganga. Sprengja féll á mennina, sem óðu til þeirra. Hún lokaði augunum snöggvast. Mældu áfram, Johnnie. Hvað er dýpið nú? Fjögg-gg-óh, æpti Johnnie. Ágætt, vinur, áfram. Vélbyssan tók til starfa á ný. Tanner hafði hreinsað hana og tók til óspilltra málanna og kvað for- mælingar eins og seyð. Hægt á- fram, Ferris. Annar hópur manna, sem stóð í sjó undir hendur. hafði náð þeim. Johnnie leit til hennar og benti á þrútin og sólsviðin andlit þeirra. Hann var sannfærður um, að það væri lóði hans að þakka, að þeir voru komnir og var himinlifaandi Einhvers staðar í fjarska tók þýzk fallbyssa til að skjóta og kúlurnar öskruðu yfir höfðum þeirra. Hún mændi á hvert andlit, þeg- ar þeir komu vaðandi og stynjandi í áttina til hennar og drógu hvern annan innbyrðis. Hún ták sextíu og sjötíu í ferð og ferjaði þá að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.