Dvöl - 01.07.1945, Side 95

Dvöl - 01.07.1945, Side 95
nvöL 237 lega fjarlæg. „Ég vil, að þið biðjið öll með mér fyrir sál þessarar villu- ráfandi systur.“ Hann tók biblíuna ofan af hillu og settist við borðið, þar sem þau höfðu matazt. ílátin stóðu þar enn, og hann ýtti tepottinum frá sér. Svo tók hann að lesa fyrir þau, með djúpri og hljómsterkri röddu, kapítulann, þar sem sagt er frá fundi Jesú Krists og konunnar, sem staðin var að hórdómi. „Krjúpið nú með mér og látum oss biðja fyrir sálu kærrar systur vorrar, Sadie Thompson." Hann hóf upp langa og eldheita bæn, þar sem hann sárbað Drottin að vera hinni syndugu konu miskunnsamur. Frú Macphail og frú Davidson krupu og byrgðu augu sín. Áður en læknirinn gat áttað sig á því, sem fram fór, kraup hann líka, feiminn og kindarlegur. Mælska trúboðans var ofboðsleg. Hann var hrærður úr hófi fram, og tárin streymdu niður kinnarnar, meðan hann talaði. Úti féll regnið sleitu- laust til jarðar; það unni sér ekki hvíldar fremur en grimmd og illgirni mannanna. Loksins var bænin á enda. Hann þagði um stund, en mælti svo: „Vér viljum nú öll biðja faðirvor.“ Þau gerðu sem hann bauð, og þegar hann svo reis á fætur, fóru þau að dæmi hans. Frú Davidson var föl, en ró hafði færzt yfir andlit henn- ar. Hún hafði hlotið frið og huggun, en læknishjónin urðu allt í einu vandræðaleg og vissu ekki. hvað þau áttu af sér að gera. „Ég ætla að skreppa niður og vita, hvernig henni líður núna,“ sagði Macphail. Hann barði að dyrum hjá henni, og það var Horn, sem opnaði. Ung- frú Thompson sat í ruggustól og grét með hljóðum ekka. „Hvað eruð þér að gera þarna?“ spurði læknirinn. „Ég sagði yður að liggja fyrir.“ ,,Ég get ekki legið fyrir. Ég þarf að tala við hr. Davidson.“ „Haldið þér, stúlka mín, að það sé til nokkurs? Þér fáið hann aldrei til þess að láta undan.“ „Hann sagðist skyldu koma, ef ég gerði sér boð.“ Læknirinn gaf mangaranum bendingu. „Sækið þér hann.“ Hann beið hjá henni, meðan mangarinn fór upp, en hvorugt mælti orð. Davidson kom að vörmu spori. „Afsakið, að ég sendi eftir yður,“ sagði hún og leit á hann döpur á svip. „Ég bjóst við því. Ég vissi, aö Drottinn myndi heyra bæn mína.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.