Dvöl - 01.07.1945, Qupperneq 115

Dvöl - 01.07.1945, Qupperneq 115
D VÖL 257 margt látið fljóta með. Þeir, sem yrkja mikið, hafa efni á að velja og hafna; hafa efni á að bera aðeins það bezta á borð fyrir gesti sína. En íslenzka þjóðin er vel á vegi stödd, ef hún á margar konur og menn, sem yrkja eins mikið og Erla, það er aðeins spurning, hvort það á allt að birtast í ljóðabókum. Það má aldrei koma fyrir, að andleg menning á íslandi verði ein- göngu borin uppi af fámennri stétt lærðra manna. í þeim víngaröi verður þjóðin öll að vinna. Það er lifsnauðsyn, r* em allra flestir menn og konur hugsi, yrki og skrifi jafnhliða brauðstriti sínu. Bókmenntalegt gildi alþýölegs kveðskapar og fræði- mennsku er ef til vill ekki aðalatriðið; iökunin, ástundunin sjálf, er meira verð. Þegar íslenzk alþýða leggur árar í bát á þessu sviði, og lætur hámenntuðu menn- ina eina um skáldskap og bókmenntaiðk- anir, er grundvellinum kippt undan ís- ienzkri þjóðmenningu. Frágangur þessarar bókar af hendi út- gáfunnar er mjög góður, pappír góður og band vandað. Ég held, að Bókfellsútgáfan standi mjög framarlega um frágang bóka eftir íslenzkum mælikvarða. Eitt hefur þó angrað mig við lestur bókarinnar, og það er það, að ég hef hvergi fundið efnis- yfirlit, og þess vegna átt erfiðara með að finna þau kvæði, sem mig hefur langað til að líta á aftur. A. K. Villtur vegar. Eftir Kristján Ein- arsson frá Djúpalæk. Bókaútgáfa Pálma H. Jónssonar 1945. Kristján Einarsson frá Djúpalæk er ungur maður, en hefur þó áður gefið út eina ljóðabók er nefndist „Frá nyrztu ströndum." Hlaut hún allgóða dóma sem byrjandabók og lofaði góðu um höfundinn. Það er auðséð, að Kristján tekur köllun sína alvarlega og beitir töluverðum sjálfs- aga. Honum hefur vaxið þróttur og öryggi. Málfar hans er hreint og óþvingað og orðaval frjálslegt. Honum lætur bezt að bregða upp lífsmyndum. Kvæðin „Ver- menn“ og „Höggvandi“ bera því ljóst vitni. Þar eru hreinar og skýrar lýsingar. Kristján dregur oft snjallar lýsingar í fáum dráttum. Oft bregður fyrir í kvæð- um hans léttum og liprum gæluróm, sem vitnar um viðkvæmni og heita lund. í kvæðinu „Þula“ eru þessar vísur: Út á hólnum áttu bú upp við hlöðuvegginn. Skyldi ei bezt að skoða í dag skelina og legginn, sauðahorn og kjálka úr kú — hvöss er tanna eggin — einnig hvítu ýsubeins öndina og stegginn? Þú ert ungur, þú átt gott, þú átt allan heiminn. Meðan ómar æskuvor, er manns hugur dreyminn. Ég var ungur eins og þú — ekki að vera feiminn. — Eftir hverju ertu að gá út í víðan geiminn? Þetta er skær strengur. — Eða finnst ykkur ekki þessi kvenlýsing í kvæðinu „Kolbrún" töluvert snjöll hjá ungum höf- undi? Og hrafntinnusteinsins bar hárið lit, en hörundið snæs. í brjósti var svellandi sæs, í líkama sefgrassins sveigjuþol, og svifmýkt hins létta fræs. Það mætti að því finna að stundum virðist bregða fyrir áhrifum frá öðrum skáldum, t. d. Einari Ben. í kvæðinu „Vermenn", sem er þó þróttmesta og lík- lega bezta kvæði bókarinnar. En hvergi kveöur svo rammt að þessu, að til lýta eða eftiröpunar geti talizt, og getur orðið höf. til þroska, er hann eldist og vex að reynslu. Það má mikils vænta af þessum höfundi.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144

x

Dvöl

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.