Dvöl - 01.07.1945, Síða 116

Dvöl - 01.07.1945, Síða 116
258 D VÖL Guömundur Ingi Kristjánsson: Sólbráð. Útg.: Snælandsútgáfan 1945. Guömundur Ingi er þegar orðinn all- þekktur sem ljóðskáld. Árið 1938 kom fyrsta ljóðabók hans út og nefndist Sól- stafir. Ljóðin í þeirri bók voru að mestu helguð starfinu og iandinu. Þau voru lofsöngur ungs og drengilegs hugsjóna- manns um hamingju starfsins og lífsins og blessun gróandi jarðar. í þeirri bók birt- ist karlmannleg bjartsýni og trú á lífið og landiö. Þar kvaö við tónn, sem skar sig úr og hóf sig yfir þunglyndiö og treg- ann, sem einkennt hefur flest hin yngri ljóöskáld okkar íslendinga á seinni árum. Það var glaður tónn og hugþekkur, enda náði hann eyra margra manna, þegar við íyrstu kynni, manna sem mátu mikils karlmannleg og drengileg lífsviðhorf. Nú er önnur ljóöbók Guðmundar Inga komin út og nefnist SólbráS. Er enn hinn sami blær bjartsýni og lífstrúar yfir ljóð- unum, þótt nú beri meira á hugleiðing- um um lífið, og sýnir það, að hér er eldri maður á ferð. Skáldið fylgir ljóðum sínum úr hlaði með svofelldri greinargerð: Minn hlutur er að yrkja það búland sem bíöur, og bro ið viö reikulan fót, og leggja mína hönd og minn hug ekki síöur til hjálpar við íslenzka rót, og eygja hverja stund, sem af ævinni líður, sem auðlegð og fagnaðarbót. Þótt lítið verði úr störfum og standi ég hljóður, er stafar á dreymandi fjörð, ég elska þetta land og minn átthagagróður og iðjunnar þjónustugjörð. Og hugur minn og starf mitt og ást mín og óður, er ilmur af lifandi jörð. Þetta er skilmerkileg greinargerð fyr- ir ljóðabók og sýnir, að Guðmundur Ingi gengur heill að þeim yrkisefnum, sem kalla hæ;.t á hann. Þau kvæði, sem fjalla um lífsstarf hans og umhverfi eru bezt sem fyrr. Gcð kvæði af því tagi má nefna: Sólbráö, Jaröargull, Ilmur lífsins, Mjaltir og Hertu þig þá. í því kvæði er síðasta visan svona: Viröist þér einatt ævin hörö erfiði nóg að fá, seintæk og rýr hin seiga jörð, sjóferðin aflasmá. Plý þó ei tún né fiskiver Pinn þú ef reynir á, heróp þins lífs í hjarta þér: Hertu þig þá! Mörg kvæði um „hitt og þetta“ — al- mennar hugleiðingar um lífið — eru góð, svo sem Spámaðurinn Amos, Bróðir minn, Hlátur o. fl. En erfiljóðin og tækifæris- kvæðin eru hið lakasta í bókinni, og má þó finna þar á meðal góð kvæði. En þess má geta, að fá skáld hafa siglt boðalaust þar milli skerja. Helzt mætti finna aö því við Guömund, að hann iðki ekki vandvirkni af nægilegri kostgæfni og beiti ekki nægum sjálfsaga. Stingur það helzt, að sums staðar virðist á málið hallað til þess að þóknast rím- inu, og kemur það ætíð illa við, einkum af því að maður hefur það á tilfinning- unni, að Guðmundur sé gæddur ríku feg- uröarskyni. Það er eins og Guðmundur leggi ekki mikla rækt við að fága Ijóðin eftir að þau eru komin saman. Ef til vill stafar þetta af því, að honum eru ekki svo hugleikin hin ortu ljóð, en heillast stöðugt af nýjum viðfangsefnum. Mín vitjar einatt óort ljð, sem ekki getur fæðzt
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Dvöl

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.