Dvöl - 01.07.1945, Qupperneq 123

dvoL
I
265
íslendingum einkar hugþekk og bætandi,
þaö er öllum fengur að kynnast miklum
og stórbrotnum mönnum.
Þessi bók er skrifuð um það leyti, sem
styrjöldin var að brjótast út í Evrópu.
Fyrri hluti bókarinnar gerist í Rússlandi,
en hinn síðari fjallar um styrjöldina á
Spáni. Höf. er mjög hrifinn af Rússlandi
byltingarinnar, en þó hvergi blindur fyr-
ir þeim annmörkum, er hann fellir sig
ekki við í stjórnarfari Rússa. í síðari
hluta bókarinnar deilir hann allhart á
lýðræðisríkin fyrir afskiptaleysi þeirra af
Spánarstyrjöldinni.
Ýmsir gallar virðast vera á þessari bók
sem skáldverki, en þó tekur bókin mann
fanginn við lesturinn sakir tilfinningahita
og andríkis. Lýsingar allar eru hispurs-
lausar og mannlegar og um allt fjallað
af næmleik oð mannást. — Þýðingin er
gerð af Jóni Helgasyni blaðamanni og
viröist snurðulítið af hendi leyst.
Kaj Munk: Meö orösins brandi.
Útg.: Bókagerðin Lilja 1945.
Það er óþarfi að kynna Kaj Munk fyrir
íslendingum og verður ekki gert hér. Hins
vegar má þetta litla kver með ræöum
hans, spm bókagerðin Lilja sendir nú frá
sér í þýðingu Sigurbjarnar Einarssonar
dósents ekki gleymast. Okkur sæmir ekki
að láta það hverfa milli stærri og dýr-
ari bóka.
Með orðsins brandi er heillandi bók.
Hún er skemmtileg, því að höfundurinn
er bæði fyndinn og andríkur og sætir oft
færi að hrífa til sín og halda fastri
athygli manna, með því að' koma þeim
á óvart. Það er íþrótt hans í flutningi
orðsins.
Dýpra gildi bókarinnar finnst mér vera
tvennt. Þetta er hetjulýsing, því að það er
hetjuskapur að fylgja rödd samvizku
sinnar, þó að þ&ö sé lffshætta. Og
kenningin er í samræmi við það. Það
kemur hvarvetna fram þjónusta við lífiö
og hollusta við kjarna þess. Ég tel að
þar sé lífsstefna, sem er allt í senn, fögur,
holl og karlmannleg, boðuð af mikilli list,
með hita og þunga alvörumannsins, sem
finnur að líf og hamingja liggur við.
Það kann að vera skoðanamunur um
ýms minni háttar atriði þessarar bókar,
og ekki síðar kunna þau sum að falla
misjafnlega við smekk manna. Það er
þó aukaatriði og raunar smámunir. Hitt
er aðalatriði málsins, að íslendingum er
eflaust hollt að komast í persónulega
snertingu við þetta stórmenni andans,
sem lagði líf sitt í sölurnar fyrir hug-
sjón sína og mannkærleika.
Boðskapur hans og trú, baráttuþrek
hans og þjónustugleði á erindi til okkar
allra. Því verður þessari litlu bók tekið
með gleði. H. K.
Garöur — tímarit.
Enn hefur eitt íslenzkt tímarit bætzt í
hópinn. Er það Garður, gefið út af Stúd-
endafélagi Háskóians og Stúdentafélagi
Reykjavíkur. Fyrsta hefti ritsins er ný-
lega komið út. Flytur það margt læsilegs
efnis og má nefna þetta: Grein um is-
lenzka stúdenta í Kaupmannahöfn eftir
Guðmund Armlaugsson, grein um Heiðar-
býlið og Sjálfstætt fólk eftir Agnar Þórð-
arson, grein um stúdentagarðana eftir
Magnús Jónsson. grein um Háskólabóka-
safnið eftir Björn Sigfússon og Heimleið
úr skóla fyrir fimmtíu árum eftir Ingólf
Gíslason. Kvæði eru þarna eftir Andrés
Björnsson og Óskar Magnússon. Þetta er
skemmtilegt og myndarlegt hefti og er
mikils af þessum vísi að vænta, og gott
til þess að vita að stúdentar — eldri og
yngri — gefi út tímarit. Ragnar Jó-
hannesson er ritstjóri tímaritsins. Dvöl
býður Garð velkominn.