Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 126

Dvöl - 01.07.1945, Blaðsíða 126
2Ö8 £» VÖL mamma þeyttust bæði út um dyrnar, — og það var nú í fyrsta sinn, sem ég sá þau fara út saman." ★ Nýríkur maður grobbaói af því, að hann hefði byrjað braut sína án annars en fatagarmanna, sem hann stóð í. Varð þá einum áheyrenda hans að orði: ,,Ekki var að furða þótt þú kæmist áfram. Við vesalingarnir uröum að byrja berir.“ ★ Nýr prestur var kominn í sóknina. Allir voru harðánægðir með hann, nema með- hjálparinn. Spm-ði þá einn sóknarnefnd- armanna, hvað hann hefði eiginlega út á prestinn að setja. „Ef satt skal segja, þá eru gömlu fötin hans ekki mátuleg á mig, en fötum gamla prestsins þurfti ég aldrei að breyta.“ ★ Eitt sinn fór Kristján konungur X. ríð- andi um götu eina í Kaupmannahöfn. Hann kom þá auga á ofurlítinn strák- patta, sem stóð þar á húströppum og var að reyna að teygja sig upp í dyrabjöll- una til þess að hringja, en náði tæplega upp í bjölluna. Konungurinn, sem er allra mann hjálpsamastur. stökk af baki, hljóp til drengsins og sagði: „Ég skal hjálpa þér góði, ég er svo stór.“ Síðan hringdi hann bjöllunni. En í sama bili greip strákpatt- inn í ermi hans, reyndi að toga hann burt með sér og sagði: „En nú verðum við að hlaupa burt eins hart og við getum.“ ★ Eitt sinn var Kristján X. staddur í smábæ einum í Danmörku og var tekið þar á móti honum með myndarlegu hófi. Konungur var á tali við bæjarstjórann og dró upp veski sitt og bauð honum vindil. Bæjarstjórinn varð svo hreykinn og glaður af þessu, að hann stamaði alveg utan við sig: „Yðar hátign — þetta er sá fallegasti vindill — sem ég hef nokkurn tíman séð á ævi minni. — Ég skal sannarlega reykja hann meðan ég lifi.“ ★ Kristján konungur var einú sinni við- staddur vígslu nýs hafnargarðs í Odense. Þar var mikið um dýrðir og meðal ann- ars var gefið frí í öllum skólum. Hafði börnunum verið raðað í langraðir við' höfnina, og hafði hvert barn danskan fána í hendi. Þegar konungur sá þennan mikla barnafjölda varð honum að orði: „Hvaðan koma öll þessi börn?“ Borgarstjórinn, sem var í fylgd með konungi, svaraði: „Þennan dag hafa bæjarbúar verið að búa sig undir í mörg ár, yðar hátign.“ ★ Kristján X. og Peter Freuchen, hinn kunni heimskautafari hittust eitt sinn í samkvæmi og tóku tal saman. „Ég held, að, ég sé áreiðanlega hæsti maður í Danmörku,“ sagði konungur létt- ur í máli. „Ég bið yðar hátign afsökunar, en ég álít að ég sé hærri,“ sagði Peter Freuchen. „Það getur ekki verið’, en við getum auðvitað borið okkur saman,“ svaraði konungur. Nú var þeim stillt upp við vegg og merkt við hæð þeirra og síðan mælt með málbandi, og kom þá í ljós, að Peter Freuchen var fullum sentimetra hærri en konungur. „Það er ekkert að marka,“ sagði kon- ungur. „Hárið á yður er svo úfið. Ef þér létuð rakara snyrta yður almennilega eins og ég, mundum við vera jafnháir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.