Valsblaðið - 01.05.2000, Side 9

þurfa til að komast í liðið. Einnig mætti
hreinlega skoða það að fækka liðunum
aftur í 10 og ástæða þess að ég er fylgj-
andi því er sú að 8 lið fara í úrslita-
keppnina, tvö lið falla en svo eru bara
tvö lið búin um miðjan mars. Ég fékk að
kynnast því í fyrra að sitja eftir og það er
alveg rosalega langt frí sem lið, sem sitja
eftir, lenda í.“
Finnst þér áhuginn á deildinni hafa
minnkað?
„Ef ég er alveg hreinskilinn þá finnst
mér áhuginn hafa dvínað frá því ég fór
út í atvinnumennsku á sínum tíma og eru
ástæðumar eflaust margþættar. Landslið-
ið er t.d miklu minna í sviðsljósinu en
áður, það er ekki nægilega mikið um að
vera og deildin og handboltinn almennt
hefur ekki verið nógu duglegur að koma
sér í fjölmiðla. Það vantar fleiri fyrir-
myndir í boltann sem krakkamir geta lit-
ið upp til. Fjárhagsstaða HSÍ og félag-
anna hefur einnig haft sín áhrif en hún
hefur verið mjög slök að undanfömu og
lítið hægt að gera.“
En hér á Hlíðarenda?
„Já, ég finn fyrir því að áhuginn hér hef-
ur minnkað heilmikið. Gott dæmi er
leikurinn við Hauka sl. vor sem við
þurftum að vinna til að komast í úrslita-
keppnina. Haukar voru þá á góðri sigl-
ingu sem endaði með því að þeir urðu
meistarar. Þeir koma hérna í húsið og
stuðningsmenn þeirra yfirgnæfðu okkar
og voru margfalt fleiri. Þessi leikur tap-
aðist og ég er alls ekki að kenna áhorf-
endum um hvemig fór en það sýnir
kannski best andleysið sem mér finnst
þetta félag vera í þessa stundina. Ég held
að við séum einfaldlega að súpa seyðið
af því að undanfarin ár hefur innra starf-
ið ekki verið nægilega gott og ekki nógu
vel staðið að uppbyggingunni. Þess
vegna horfum við fram á það í dag að
engin deild er að skara framúr.“
ATVINNUMENNSKAN
Geir var 24 ára gamall þegar hann gerð-
ist atvinnumaður í handbolta og á þeim
tíma voru ekki margir leikmenn sem
reyndu fyrir sér erlendis. Nú virðast
strákamir eiga auðveldara með að kom-
ast að erlendis og hafa verið að fara héð-
an jafnvel áður en þeir verða lykilmenn í
sínum liðum. Er þetta þróun sem við
viljum sjá?
„Nei alls ekki. Fyrir félögin héma
heima er þetta mjög slæmt og það gerð-
ist einmitt hérna fyrir u.þ.b. tveimur
árum að margir strákar fóru út. Ég held
að það sé engum til góða að fara of
snemma út og persónulega mundi ég
vilja setja einhvers konar reglur um að
leikmenn gætu ekki farið í atvinnu-
mennsku of ungir. í fyrsta lagi eiga þeir
erfitt uppdráttar og svo eru þeir bara oft
á tíðum ekki nógu þroskaðir til að fara af
stað út í heim. Auðvitað em til undatekn-
ingar á þessu eins og með Ola Stefáns.
og Dag Sig. en þeir fóru út 22 ára gamlir.
En þeir voru þegar farnir að spila stórt
hlutverk hjá Val og komnir í landsliðið
sem lykilleikmenn. Ég vil sjá strákana
þroskast vel héma í deildinni og skapa
sér nafn áður en haldið er út í atvinnu-
mennskuna."
Hvaða deildir eru spennandi fyrir
handboltamenn að komast að í?
„Þýskaland, Spánn og Frakkland eru
með sterkustu deildimar.“
En nú var Dagur Sigurðsson að ganga
til liðs við japanskt félag. Hvernig er
styrkleikinn þar?
„Það er bara allt öðruvísi. Ég held að
Dagur æfi mjög vel og geti einbeitt sér
að boltanum en vandamálið er hins veg-
ar að hann spilar mjög fáa leiki. A móti
kemur að hugsanlega er hann hungraðari
og það verður gaman að sjá hvemig hann
kemur út næst þegar landsliðið kemur
saman. Þá fyrst sér maður hvort hann sé
að bæta sig sem leikmaður eða ekki.“
Nú hefur árangur landsliðsins verið
slakur undanfarin ár, eru strákarnir
nógu sterkir til að keppa við þá bestu í
heiminum?
„Segja má að ég hafi upplifað þrjú lands-
lið. Fyrst skal nefna árin þegar ég var
með mönnum eins og Kristjáni Ara, Al-
freð, Sigga Sveins og félögum, svo
miðkaflann frá 1992 til 1995 og svo
landsliðið sem varð til eftir HM '95. Af
þessum þremur liðum tel ég það fyrsta
hafa verið það sterkasta þótt það hafi í
raun ekki náð besta árangrinum sem
náðst hefur á stórmótum. Þar voru gífur-
lega miklir karakterar um borð og tel ég
það vera lykil að árangri. Þó að árangur
liðsins í síðustu keppni hafi ekki verið
viðunandi þá tel ég okkur vera með hóp
af góðum einstaklingum og svo er bara
að sjá hvemig Tobba (Þorbimi Jenssyni)
tekst að berja þetta saman fyrir HM í
Frakklandi. Við getum náð langt og þar
sem spilað verður með útsláttarfyrir-
komulagi frá og með 16-liða úrslitum
getur allt gerst.
Ég hef alltaf trú á íslenskum handbolta
og maður veit aldrei hvenær hlutimir
smella og allt fer að ganga upp.“
„Oft á tíðwn finnst mér við ekki ná alveg nógu vel saman sem ein liðsheild," segir
Geir.
Valsblaðið 2000
9