Fréttablaðið - 02.10.2010, Blaðsíða 36

36 2. október 2010 LAUGARDAGUR
Í dag verður gengið til góðs á vegum Rauða krossins í sjötta sinn. Í söfnuninni í ár
er litið til langtíma samstarfsverkefna Rauða kross Íslands sem eiga undir högg að
sækja varðandi fjármögnun, en þar sem þörfin er engu að síður eins aðkallandi
og brýn og þar sem náttúruhamfarir og átök geisa.
Verkefni félagsins í Malaví fyrir börn og ungmenni
sem eiga um sárt að binda vegna alnæmis og í
Síerra Leóne sem snýst um stríðshrjáð börn og
endurhæfingu barnahermanna eru á oddinum í
söfnun dagsins.
„Stærstu verkefnin okkar í Afríku eru þessi í Malaví
og Sierra Leone og söfnunarféð fer í þau,“ segir
Sólveig Ólafsdóttir hjá Rauða krossi Íslands. „Í Malaví
erum við að byggja leikskóla og athvörf fyrir börn
fram að skólaaldri sem hafa misst foreldra sína úr
alnæmi. Við styðjum líka við eldri börn en alls hefur
Rauði kross Íslands hjálpað til við að byggja sjö
atvhörf þar í landi. Í Sierra Leone snýst verkefnið um
að aðstoða ungmenni við að sjá sér farborða og að
veita sálrænan stuðning vegna borgarastyrjaldarinn-
ar sem þar hefur geisað.“
Dagurinn í dag snýst ekki eingöngu um að leita eftir fjárstuðningi heldur einnig til
að fá fólk til að sýna samstöðu í verki með því að gerast sjálfboðaliðar eina dag-
stund. Þannig geta allir tekið þátt í söfnuninni – ýmist með því að ganga eða gefa.
Sólveig segir yfirleitt hafa gengið vel að fá sjálfboðaliða. Flestir skrái sig samdægurs
í einni af söfnunarstöð Rauða krossins sem settar hafa verið upp um allan bæ og
allt land. Í gærmorgun höfðu þó ríflega 700 skráð sig á netinu en markmiðið er að
fá um þrjú þúsund sjálfboðaliða. Söfnunin fer fram milli klukkan tíu og sex í dag.
Sjálfboðaliðar fá afhentan bauk í söfnunarmiðstöðinni sinni og við tekur svo um
klukkutíma ganga í hverfinu. Sólveig bendir á að gott sé að vera búinn að taka til
smámynt eða seðla til að stinga í bauk sjálfboðaliðanna.

■ GENGIÐ TIL GÓÐS FYRIR BÖRN OG UNGMENNI
C
aroline Seyani er fædd í
ágúst 1987. Hún ólst upp
hjá móður sinni en frétti
það fyrst eftir andlát
hennar að faðir hennar var kaþ-
ólskur prestur sem hafði verið í
sambandi við móður hennar um
skeið, þrátt fyrir skírlífisákvæði
kaþólsku kirkjunnar. Á æskuárum
hennar voru sjö manns á heimil-
inu: móðir hennar, Clara og Doreen
systur hennar og frændsystkinin
Josephine, Catherine og Edward,
börn móðursystur hennar sem dó
árið 1998. Þegar Caroline var ell-
efu ára gömul varð móðir hennar
að flytja með fjölskylduna frá borg-
inni Blantyre, þar sem hún vann
fyrir sér sem saumakona, í þorp-
ið Chiradzulu til að sjá um móður
sína. Eldri systir móður hennar var
þá dáin.
Móðirin fékk krabbamein
„Það má gera sér í hugarlund
hvaða merkingu lífið hafði fyrir
mig, systkini mín og frændsyst-
kini eftir að hafa misst svo marga
nákomna ættingja. Svo veiktist
mamma í ársbyrjun 2001, eftir
nokkurra mánaða þjáningu greind-
ist hún með leghálskrabbamein.
Þrátt fyrir krabbameinsmeðferð
breiddist meinið út og hún lést 20.
nóvember 2002 vegna blóðmissis.
Við tóku erfiðir tímar hjá mér og
ættingjum mínum. Ég var í gagn-
fræðaskóla. Clara var gift og Dor-
een dáin. Einungis börn voru eftir
á heimilinu, ég, frændsystkinin
Josephine, Catherine og Edward
og Dennis sonur Doreen. Áfallið
var hræðilegt. Sorgin var að buga
ömmu, sem lést ári síðar. Það var
eins og himnarnir hefðu hrunið
yfir okkur. En við urðum að bjarga
okkur. Vinnusemin sem móðir mín
hafði innrætt mér veitti mér þann
styrk sem ég þurfti til að komast
af. Við unnum hörðum höndum á
maísakrinum okkar og uppsker-
an var tíu pokar, sem dugði okkur
fram á næsta ár. Þorpshöfðinginn
tók eftir iðjusemi okkar og var svo
vænn að gefa okkur áburð á akur-
inn okkar.
Stærsta vandamálið fyrir mig
var hvernig ég gæti haldið áfram
skólagöngu án þess að eiga fé fyrir
skólagjöldum. Á meðan á regntím-
anum stóð lifðum við á einstaka
verkum sem okkur buðust, sem
aðallega fólust í að reyta arfa í
görðum nágrannanna. Peningana
notuðum við fyrir nauðþurftum
heima og til að greiða skólagjöldin.
Á hverju misseri var ég rukkuð um
skólagjöldin, sem lagðist þungt á
mig. Ég seldi að lokum nokkur hús-
gögn til að eiga fyrir þeim. Gjöld-
in voru um 34 dollarar [andvirði
um 3.800 íslenskra króna] og var
þá skólabúningur innifalinn. Það
var stórfé fyrir munaðarleysingja
eins og mig. Ég held að einkunnirn-
ar mínar hefðu orðið miklu betri
hefði lærdómsumhverfi mitt verið
betra. Sem betur fer voru Cather-
ine og Josephine enn í barnaskóla
á þessum tíma en í þá þarf ekki að
greiða skólagjöld.
Stóðst gylliboð karla
Gagnfræðaskólaárin voru mjög
erfið en móðir mín lést rétt eftir að
ég hafði tryggt mér pláss í skólan-
um. Fjárhagsvandræðin gerðu það
að verkum að ég hefði getað látið
freistast til þess að taka upp sam-
band við menn til að safna pening-
um fyrir skólanum og nauðþurft-
um. Talsverður þrýstingur var á
mér í þessum efnum, einn vinur
minn sagði mér meira að segja frá
því að nokkrir ungir menn væru
að gefa mér auga og ég ætti að slá
til. Ég sagði nei! Einhverjir vinir
mínir hljóta að hafa hvatt þessa
menn því ég fékk mörg ástarboð
upp úr þessu og lét næstum undan.
En mér tókst að minna mig á systur
mínar og frænkur sem höfðu orðið
mæður allt of ungar og ekki einu
sinni gifst feðrum barna sinna. Allt
vegna þess að þær voru sviknar í
sambönd við menn sem vildu bara
setja þær á lista yfir konur sem
þeir hefðu náð í!“
Caroline lauk námi en fékk ekki
nægilega góðar einkunnir fyrir
háskóla. Hún dró fram lífið við
sult og seyru en ákvað svo að læra
blaðamennsku í eitt ár í Blantyre
og fékk aðstoð við það frá systur
sinni og manni hennar. Hún flutti
svo til þorpsins Nkalo í ársbyrj-
un 2009 en þar hafði móðurarfur
hennar orðið uppspretta deilna sem
hún vildi ekki taka þátt í. Hún fór
út í rekstur með frænku sinni og
þær opnuðu verslun í Blantyre.
Starfar fyrir Rauða krossinn
Þar komst hún á nýjan leik í kynni
við Rauða krossinn en hún hafði
fengið heimsókn frá starfsfólki
hans skömmu eftir að móðir henn-
ar lést. Þau höfðu gefið henni og
frændsystkinum hennar áburð
og henni dagbók til þess að hún
gæti setið við skriftir eins og hana
dreymdi um.
„Ég er mjög þakklát Rauða
krossinum í Malaví fyrir að hafa
uppi á mér og hvetja mig til dáða.
Ég tek núna þátt í starfi þeirra.
Eftir að ég sagði þeim frá lífi mínu
og baráttunni vildu þau fá mig til
starfa fyrir sig. Ég tek nú þátt í
starfi sem miðar að því að styrkja
ungar stúlkur og upplýsa þær um
hætturnar sem fylgja ótímabær-
um þungunum og giftingum og
alnæmi.
Vegna þess að ég er sprottin úr
sama umhverfi og þær getur lífs-
hlaup mitt orðið þeim hvatning. Þó
að ég sé flutt til Blantyre hitti ég
stúlkur í Nkalo hálfsmánaðarlega
... Ég er þakklát Rauða krossinum
fyrir að leyfa mér að deila reynslu
minni. Ég vona að þessi stutta saga
um baráttu okkar hér muni einnig
nýtast Rauða krossinum á Íslandi
til að safna fé fyrir starfið hér.“
Himnarnir
hrundu
Caroline Seyani missti móður sína þegar hún var
fimmtán ára gömul. Föður sinn þekkti hún aldrei.
Hún er einn skjólstæðinga Rauða kross Íslands
í Malaví og Fréttablaðið birtir hér brot úr sögu
hennar. Sigríður Björg Tómasdóttir tók saman.
URÐUM AÐ BJARGA OKKUR Caroline Seyani segir vinnusemi sem móðir hennar innrætti henni hafa veitt sér styrk til að bugast
ekki eftir að móðir hennar lést og börnin þurftu að sjá um sig sjálf. Mynd/Þorkell Þorkelsson
Gorgelhátíð Guðríðarkirkju
Sunnudagur 3. okt kl 20.00FERÐASAGA GUÐRÍÐAR
Ævi og ævintýri hinnar víðförlu og mögnuðu víkingakonu Guðríðar Þorbjarnardóttur
sem sigldi alla leið til Ameríku í kringum árið 1000.
Leikkona: Þórunn Erna Clausen // Leikstjóri: María Ellingsen
NÚ ER ÞAÐ SVART Mánudagur 4. okt kl. 20:00
Karlakórinn Fóstbræður, KK og Davíð Ólafsson syngja tregatónlist úr öllum áttum.
Gestasöngvari: Stefán Helgi Stefánsson.
Þriðjudagur 5. okt. kl. 20:00SÍGILDIR SÖNGVAR
FJÖRKVÖLD OG TÖÐUGJÖLD
STÓRTENÓRAKVÖLD
SKEMMTIKVÖLD
FEMINSKAR ENGLARADDIR
Diddú og Drengirnir ásamt Páli Óskari og Moniku Abendroth.
South Riverband fagnar hausti með krafti og kæti.
Stórtenórakvöld með ottustu tenórum landsins.
Fram koma Gunnar Guðbjörnsson, Gissur Páll Gissurarson, Snorri Wium, Garðar Thór Cortes,
Hlöðver Sigurðsson og Einar Clausen. Við píanóið situr Helga Bryndis Magnúsdóttir.
Miðvikudagur 6. okt kl. 20:00
Fimmtudagur 7. okt kl. 20:00
Föstudagur 8. okt. kl. 20:00
Skemmtikvöld með hljómsveit Magga Kjartans. Fram koma Bjarni Ara, Raggi Bjarna,
Óperuídívurnar Davíð og Stefán og Karlakór Kjalnesinga.
Sunnudagur 10 okt. kl. 14:00
Stúlknakór Reykjavíkur og stúlknakórfrá Berlín syngja.
VIÐ SÖFNUM FYRIR ÍSLENSKU KIRKJUORGELI Í GUÐRÍÐARKIRKJU
Guðríðarkirkja í Grafarholtinu fékk Björgvin Tómasson til að smíða orgel í kirkjuna. Við þessa smíði hafa
4 menn fulla atvinnu en nú er verkið stopp og verkstæðinu verður lokað ef ekkert verður að gert. Kirkjan
blæs til menningarviku 3. til 10. október sem kallast Gorgelhátíð Guðríðarkirkju. (Vísar í Gormánuð og orgelhátíð).
Miðasala v ið innganginn eða í síma 577 7770
frá kl. 10 – 16 alla daga. Kirkjustétt 8, í Grafarholti. Miðaverð 2.500 kr.
Gjafapípur til sölu.Söfnunarsími 903 3030 styrkir
verkefnið um 3000 kr. Sjá nánar á www.grafarholt.is