Morgunn - 01.12.1943, Qupperneq 58

152
M 0 R G U N N
Sá, sem er lostaseggur hér, verður það eimiig þar.
Konan, sem er heimsk og hégómleg á jörðunni, verður
einnig heimsk og hégómleg þar. Samvizkulaus og dutl-
ungafull kona flytur með sér þangað galla sína og bresti.
Fyrirmenn jarðarinnar, sem eru þyrstir í völd, þyrstir
einnig eftir völdum þar, en þeir hafa stórum minni tæki-
færi þar en hér til að svala þeim þorsta. Það er vissulega
einn af harmleikjum eterheimsins, hve margir þjást þar
af því, hve tækifærin eru fá til að svala lágum girndum.
Og hvemig gæti þetta verið öðruvísi? Ilvernig getum
vér búist við, að menn, sem eru fullir af lágum ástríðum
og óþverra, verði að háleitum og andlegum verum við það
eitt að flytjast héðan af jörðinni? Ekkert hefur annað
breytzt en það, að maðurinn er ekki lengur í jarðneskum
líkama. Það er barnaskapur, að hugsa sér að það breyti
sálinni nokkuð. Jesús hefur a. m. k ekki kennt neitt í
þá áttina.
Á þriðja sviðinu eru margar vistarverur, og niður í
lægstu byggðir þess dragast þeir, sem á jörðunni hafa
lifað svívirðilegu lastalífi, og þar geta þeir um stund
sökkt sér niður í lostafullt líf með samskonar verum af
hinu kyninu. Eterlíkami þeirra gefur þeim tækifæri til
að svala þeim girndum sínum, þótt menn haldi yfirleitt
að svo sé ekki. En eftir nokkurn tíma fá þeir leiða og'
viðbjóð á að bergja þann. bikar og þá fara þeir að stefna
upp til æðri byggðanna. Samt hef ég ástæðu til að ætla,
að til séu þeir menn á neðri byggðum eter-sviðsins, sem
brenna af þeim girndum, sem hinn nýi líkami þeirra
getur ekki leyft þeim að svala. Þeir eru aumkunarverð-
astir allra.
Enn er það tvennt, sem er mjög ólíkt í eterheiminum
og á jörðunni, og er í nánasta sambandi hvort við annað.
Það er uppeldið og hljómlistin.
1 uppeldi og fræðslu koma fjarhrifin að mestu leyti í
stað bókanna. En þó geta þeir lesið og lesa bækur vorar.