Morgunn - 01.12.1943, Síða 86

180
M 0 R G U N N
Á víð og dreif.
EFTIR RITSTJÓRA
HVERNIG
STÖNDUM
VÉR NÚ ?
Eins og nokkuð af efni þessa rits ber með sér, minntist
Sálarrannsóknafélag íslands aldarfjórðungs afmælis síns
nokkru fyrir síðustu áramót, og því
er eðlilegt, að vér lítum nú um öxl,
gætum að hvar vér stöndum og
spyrjum um árangur þess, sem unnið
hefur verið. Raunar var spíi'itisminn orðinn nokkuð út-
breiddur á íslandi, þegar S. R. F. I. var stofnað. Á undan
því hafði „Tilraunafélagið“ starfað undir forystu flestra
sömu manna, og hið mikla lán þess félags var, að hafa í
þjónustu sinni langsamlega mesta miðilinn, sem starfað
hefur hér á landi, Indriða Indriðason. Iljá honum hafði
mikill fjöldi manna fengið að sjá furðuleg og stórfeld
fyrirbrigði og margir sannfærzt af þeim tilraunum um
tilveru andaheimsins og framhaldslíf mannssálarinnar.
Fregnir af þessu bárust um höfuðstaðinn og víða út um
landið, og auk þess sýndi Björn Jónsson ritstjóri það
drengskaparbragð, að opna ísafold sína fyrir fræðslu um
málið, þótt ekki muni þeirri nýung hafa verið vel af öll-
um flokksmönnum hans tekið, og aðrir jafnvel reynt að
nota það tækifæri til þess að setja pólitískan svip á
málið og reyna að hamla útbreiðslu þess á þeim grund-
velli. Þannig hafði málið borizt út og unnið marga áhang-
endur, en árið 1918 þótti samt forystumönnunum ekki
lengur til setu boðið. Þeir stofnuðu Sálarrannsóknafélag-
ið til þess fyrst og fremst, að málið ætti opinberan máls-
vara með þjóðinni, málsvara, sem fylgdist með því, sem
á þessu sviði væri að gerast í heiminum og stundaði jafn-
framt eigin rannsóknir með miðla, eftir því sem tækifæri