Morgunn - 01.12.1944, Blaðsíða 6

100
M O R G U N N
hennar göfugasta afkvæmi, en það var kenningin um end-
urreisn alls, sem lifir, kenningin, sem segir oss: Það er
aldrei vonlaust um nokkra sál. Þjáningar hennar kunna
að verða miklar, ef hún hafnar vitandi vits vegi lífsins en
aðhyllist helstefnu hatursins, lastanna og grimmdarinnar,
en engin kvöl er eilíf. Máttur Guðs er meiri en vald synd-
arinnar og miskunn hans kemst að lokum inn að sérhverri
sál, hversu djúpt sem hún kann að vera fallin. Aldrei get-
ur hlaðizt svo hörð skel haturs og óhreininda utan um sál-
ina, að ekki finni einhverja leið rödd hins eilífa kærleika
allífsins til þess að vekja guðsbarnið, sem í sálinni sefur,
til meðvitundar um tilveru sína, vekja þrá hennar eftir
hreinleika og æðra lífi, unz sú þrá er vöknuð og knýr sál-
ina til þess að ganga fyrstu sporin á þeirri braut, sem
fyrir guðlega náð og hjálp helgra anda verður öllum sál-
um að lokum sigurbraut.
Þenna mikla boðskap flutti Kristur niður í vansælu-
staðina, boðskapinn mikla um endurreisn alls, sem lifir,
lausn þess úr fjötrum og fangelsi, boðskapinn um leiðina,
sem allar sálir verða að fara, frá myrkri til ljóss. Og þenna
boðskap ættum vér spíritistar að elska, svo merkilega stað-
festing á honum hafa skeytin að handan flutt oss, svo
margt hefir oss þaðan verið um sannleika hans sagt.
Vitneskjan, sem vér höfum hlotið eftir hinum sálrænu
leiðum um lif æðri heima. segir oss, að þar sé þjónustan
hið æðsta lögmál. Raunar ekki höggvið í stein, eins og
lögmál Gyðinganna, og ekki heldur letrað á blað, eins og
lögin eru hjá oss, heldur rist á hjörtu þeirra, sem því há-
leita lífi lifa. Sú þjónusta nær með margvíslegu móti til
vor, inn í jarðneska heiminn, þótt vér höfum sjaldnast hug-
mynd um það vegna þess, að þeir dylja sjálfa sig, sem
þannig þjóna oss, svo mikið hafa þeir af herra sínum lært,
honum, sem allar gjafir sínar gefur og dylur sjálfan sig
um leið. Sem nafnlausir verkamenn hins æðsta herra vinna
þeir og leita launanna í þjónustunni einni.
Á minningardegi framliðinna vina minnumst vér þess,