Morgunn - 01.12.1944, Qupperneq 18

112
MORGUNN
Eftir loftárásina.
Eftir G. O. LEONARD
Miklar áhyggjur um velferð einhvers, sem skilinn er
eftir á jörðinni, geta stundum hindrað vitundina í því,
að laga sig fljótt og heppilega eftir hinum nýju kringum-
stæðum sínum, ekki hvað sízt ef dauðann hefur borið
slysalega eða óvænt að. Þetta á sérstaklega við, ef maður-
inn hefir ekki haft neina þekkingu á lífinu fyrir handan,
meðan hann lifði á jörðinni. 1 síðasta stríði gaf Sir Oliver
Lodge út mjög áríðandi orðsendingu til hinna sorgbitnu
og sagði þeim, hve óheppilegt það væri, fyrir þá sem ný-
farnir eru, ef þeir — syrgjendurnir — gæfu sig óhóflegri
sorg á vald. Ef þeir, sem eftirlifandi eru, vildu reyna að
gleyma sínum eigin sorgum og senda þeim, sem þeir syrgja,
réttar hugsanir, þá gætu þeir mikið hjálpað. Það er ekki
hægt að ofmeta það, hvað menn geta hjálpað þeim og
hughreyst þá, sem nýfarnir eru yfir um, með því áð taka
upp nýtt hugarfar gagnvart þeim og vera eins rólegir og
glaðir sjálfir og mannlegur máttur megnar.
Já, það er erfitt að gera þetta, en höfum við ekki oft
fært stórfórnir fyrir þá, sem við elskum, meðan þeir lifðu
hér á jörðunni, og talið þær fórnir léttbærar. Þvi skyldum
við þá ekki geta gengið dálitið lengra í sjálfsafneitun okk-
ar og hjálpað þeim til að koma sér fyrir í hinu nýja lífi,
með því að létta af þeim áhyggjum vegna okkar.
Eftir byrjun þessa stríðs fór ungur maður, sem ég ætla
að nefna Geoffrey, yfir um, af völdum loftárásar, sem gerð
var á eina af stórborgum okkar. Eg heyrði atvikin að frá-
falli hans og hvernig hann vaknaði fyrst til meðvitundar
I ljósvakalíkamanum, án þess að hafa hugmynd um að