Morgunn


Morgunn - 01.12.1944, Síða 28

Morgunn - 01.12.1944, Síða 28
122 MORGUNN raun um sannleikann í þessum orðum. Tilfinning og hugs- un örvast, en dofnar ekki, eftir svonefndan dauða. Tilfinn- ing, sem hefur verið okkur innblástur, huggun, hughreyst- ing hér á jörðinni, hefur verið gjöf guðs til okkar, og verð- ur ekki tekin aftur, þó að sálin, sem fékk hana að gjöf, hafi breytt um verustað og flutt sig úr efnislíkamanum yfir í ljósvakalíkamann. Þessi breyting frá einum líkama í ann- an, er á engan hátt tortímandi. Allt, sem okkur hefur fallið í geð í jarðlífi okkar, mun okkur falla í geð í síðara líf- inu Thomas frá Kempis sagði: „Kvöld lífsins mun bera svip af deginum, sem kom á undan því“, og þetta á við um kær- leika, endurminningu og um allar einlægar tilfinningar, hverju nafni sem þær nefnast. Þrátt fyrir ákafar áhyggjur af móður sinni, fór Geoffrey að laðast að föður sínum, sem hann hafði aldrei þekkt hér á jörðunni — með ákafa, sem allir, sem þekktu fáskiptni hans á jörðunni mundu hafa undrast. Seinna, þegar hann hafði samband við móður sína gegn- um mig, þá lýsti hann þessum samfundum fyrir henni og sagði henni, hve mikið hugrekki og von það hefði gefið hon- um, því að hann þóttist þess fullviss, að úr því að faðir sinn væri til í þessum nýja heimi og gæti komið til fundar við hann og hjálpað honum, þá gæti hann sjálfur, þegar að því kæmi og tímar liðu fram, komið til fundar við móður sína og boðið hana velkomna. Hann varð gagntekinn af gleði, af þessari hugsun. Hann fann, að hann gat beðið þoí- inmóður, af því að nú beið hann þess, sem víst var, þess sem hlaut að koma að lokum og ekki var hægt að synja honum um. Hann vissi aftur á móti, að móðir sín mundi ekki geta litið á þetta á sama hátt. Hann vissi, að hún myndi líta svo á, að hann lifði áfram, einhversstaðar og á einhvern hátt; en hina fullu vissu um þennan sann- leika, sem hann hafði nú fengið, mundi hún ekki öðlast, nema hann gæti fengið samband við hana, og hann var fullvissaður um, að allt skyldi verða gert í þá átt, sem hægt væri. Honum var sagt, að hópur manna, sem hefði langa
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.