Morgunn - 01.12.1944, Side 17

M O R G U N N
111
faii þá oft úr líkamanum og inn í heim framliðinna og
hafi fullt vitundarsamband við vini sína þar, enda þótt
vér getum sjaldnast munað þá samfundi til nokkurrar hlít-
ar, er vér vöknum. Það er sagt, að fyrir þessa samfundi
sé söknuður hinna framliðnu eftir jarðnesku vinunum ekk-
ert sambærilegur við söknuð vor jarðneskra manna. Ef
þessu er svo farið, hefir móðirin vitanlega ótal sinnum
verið búin að vitja drengjanna sinna hinumegin, þótt hún
gæti ekki munað það að morgni, hún hefir þá getað fylgzt
með þroska þeirra á hinum ýmislegu aldursskeiðum, og
verður þá ekki skiljanlegt, að hún þekkir þá þegar í stað,
er þeir komu að taka á móti henni, þegar hún flyzt
yfir í þeirra heim? Hún þekkti þá í rauninni, þótt henm
væri það ekki ljóst í hinni jarðnesku dagvitund.
Og sé þetta svo, verður þá ekki einnig skiljanlegt, er
synir hennar segja henni, að hún hafi haldið áfram að vera
hjálpari þeirra og leiðtogi, eftir að þeir fóru af jörðunni?
Vér vitum í rauninni ekki nóg um þetta til þess að geta
fullyrt mikið, en það er margt í skeytunum, sem í gegn
um miðlana berast, sem bendir til þess, að tilvera vor sé
miklu leyndardómsfyllri og dásamlegri en oss grunar, og
að sambandið milli heimanna sé miklu víðtækara og meira
en fiestir menn gera sér Ijóst.
J. A.