Morgunn - 01.12.1944, Síða 40

134
M O R G U N N
leiðar sinnar, en ég nam staðar stundarkorn á götunni og
horfði eftir henni. Skyndilega stóð draumkonan mín mér
ljóslifandi fyrir hugskotssjónum! Mikið var þetta líkt henni.
Ég stóð þarna ráðalaus á götunni. Hún var þá eftir allt
til! Og spurningarnar þyrptust að mér: Hvað skyldi hún
heita? Var hún gift? Hvar býr hún? Hvar skyldi ég fá að
sjá hana næst? Allt þetta, og sennilega meira, flaug í gegn
um huga minn eins og elding. Undrun minni verður ekki
lýst, en ég fór strax að leita að möguleikum fyrir því, í
huga mínum, að geta kynnzt þessari konu.
Tíminn leið og ég sá hana ekki aftur. Þá var það ein-
hverju sinni, að ég fór í kirkju, dómkirkjuna að vanda. Þeg-
ar ég hefi setið í kirkjunni um stund, sé ég, að draumkon-
an mín kemur prúðbúin í kirkjuna og sezt andspænis mér
í kirkjuna, að sunnanverðu. Nú hafði ég nægan tíma og
næði til þess að horfa á hana og sannfærast um, að þetta
var sama stúlkan, sem ég sá í draumi norður á Stórasandi,
og sama konan, sem ég sá á Hverfisgötunni. Ég gat ekki
verið í neinum vafa.
Eftir messuna spurði ég mann, sem hjá mér sat, hvort
hann þekkti þessa konu. Já, hann hélt nú það, og sagði
hann mér allt af létta um hagi hennar.
Þetta var árið 1926, sama árið, sem ég fluttist til Reykja-
víkur. Fyrst þegar ég kom mér í kynni við hana, var ég
feiminn við hana, sem ég er ekki vanur að vera við fólk.
Og þegar ég skrifa þetta, árið 1942, er ég enn jafnhrifinn
af henni og ég var, þegar ég sá hana norður á Stórasandi
fyrir 57 árum. Hún er óvenjulega menntuð kona, gáfuð
og góð og göfug sál.
En eitt atriði langár mig sérstaklega til að benda á.
Draumkonan mín er fædd árið 1902, eða 17 árum eftir að
ég sá hana í drauminum á Stórasandi. Þetta er gátan, sem
enn er óleyst og óráðin í draumi mínum. J. V.
Maðurinn, sem MORGNI hefir sent þennan draum,ermér
kunnur og fjölmörgum Reykvíkingum öðrum, sem sann-