Morgunn - 01.12.1944, Síða 77

MORGUNN
171
hætti þróun sinni frá því, er hann hefir misst trúaröryggi
bernskunnar og til þess, er hann finnur aftur verðmæti
kristindómsins. En ekki getur það farið fram hjá lesend-
unum, að kristindómur hans er engan veginn hið sama og
kristindómur kirkjunnar. Kristindómur hans er Kristur
sjálfur, eins og hann endurspeglast á hugarhimni hins
mikla listamanns. Og það er í því fólgin áminning til kirkj-
unnar, að það er ekki guðfræði kirkjunnar og ekki kirkj-
unnar menn, sem verða til þess að leiða þenna djúpúðuga
mann að sannindum kristindómsins. Honum finnst prest-
arnir gefa sér steina fyrir brauð, og í byrjun eru það rit
hins fræga, sænska sjáanda og heimspekings, Swedenborgs
sem verða til þess, að listamaðurinn finnur þær lif-
andi lindir, sem hann, samkvæmt eðli sínu, hefir orðið að
ausa af, til þess að geta lifað.
MORGNI er ánægja að benda á þessar óvenjulega merki-
legu og unaðslegu bækur hins mikla listamanns og hugs
uöar, vegna þess, að lesendum ritsins verður ósegjanleguv
fengur að kynnast þeim. Um einn af frægustu dulsinnum
og sjáendum miðaldakirkjunnar, sem var nunna, var sagt,
að hún svifi í andlegleikanum eins og fuglinn á öldum lofts-
ins. Flestum, sem lesa Minningar og Skoðanir listamanns-
ins mikla á Skólavörðuholtinu, mun finnast eitthvað svip-
að um hann.
Þá langar MORGUN til að geta rits eftir séra Kristinn
Daníelsson, sem út kom fyrir jólin og er svar við ýmsum
atriðum í hinum kunnu erindum próf.
Svar séra Kr. Sigurðar Nordals, Líf og Dauði. Þetta
Daníelssonar. rit hljóta allir spíritistar að telja bók-
menntaviðburð, svo skeleggur er hinn
háaldraði og virðulegi uppgjafaprestur í vörn sinni fyrir
hugðarmál sitt, spíritismann, sem honum þykir, að von-
um, prófessorinn ekki hafa haft nógu ítarlega þekking á,
er hann samdi erindi sín. En ekki þarf að taka það fram,
að MORGUNN er séra Kristni sammála um það, að eftir