Morgunn - 01.06.1950, Blaðsíða 23

MORGUNN
17
að spíritismanum, og að hann hafi skyndilega hneigst til
sannfæringar um framhaldslífið til að finna huggun eftir
sonarmissinn. Menn hafa leyft sér að kalla Sir Oliver
Lodge auðtrúa einfeldning, og menn hafa sagt hið sama
um Sir Arthur. En hér sést mönnum yfir þann sannleika,
að Sir Arthur var Sherlock Holmes. Hann sannfærðist ekki
í einni svipan. Til þess var gagnrýnigáfa hans allt of
sterk. Hann hafði lagt stund á að kynna sér spíritismann .
allt frá árinu 1887. Hann hafði gefið sér góðan tíma til
að skoða málið frá öllum hliðum, og menn mega ekki
hugsa, að Sherlock Holmes hafi verið að ganga inn á neitt,
sem hann hafði ekki áður rannsakað með stækkunargler-
inu sínu og rannsakað gaumgæfilega með afburða skörp-
um vitsmunum sínum. Það er hægt að kalla venjulegt
fólk auðtrúa, en það er ekki hægt að kalla mann auðtrúa,
sem gæddur er svo alhliða þjálfuðum vitsmunum sem Sir
Arthur.
Síðustu áratugina af ævi sinni helgaði hann því, að
breiða út meðal mannanna þekkinguna á andaheiminum.
Það ljómaði af nafni hans meðal spíritistanna. Og hann
lagði hiklaust út í þetta starf. Hann hafði að engu við-
varanir vinanna, skipti sér ekkert af því, þótt sagt væri,
að hann væri að missa vitið. Hann hafði að engu spott og
ofsóknir. Hann prédikaði ekki eingöngu með spíritism-
anum, heldur einnig á móti þeirri afskræmishugmynd, að
Guð veitti öðrum helmingi mannkynsins hjálp til að eyði-
ieggja hinn helminginn. Hann barðist gegn stríði.
Maður hlýtur að undrast, hvernig krossferð hans til að
kynna mönnum andheiminn gat orðið til þess að rýra í
augum manna gildi annarra, eldri afreka hans fyrir mann-
kynið og föðurland hans. Hvernig gat hann allt í einu
vegna þess starfs orðið óverðugur fyrir lávarðstignina,
sem átti að veita honum, en nú var hætt við? Svari því
hver, sem svarað getur. Vitræna og réttláta ástæðu þess
er ekki unnt að finna.
Höfundar kristindómsins sem annarra trúarbragða kenna
2