Morgunn - 01.06.1950, Blaðsíða 64

58
MORGUNN
inn of gamlan til þess að hafa ritstjórnina lengur á hendi,
tók við af honum maður sem að vísu var fluggáfaður, víð-
fróður og ritsnjall, en sýndi sig brátt hneigðan til þess
um of, að setja ósannaðar dulfræðiskenningar að nokkru
leyti í þann sess, er staðreyndirnar höfðu ávallt skipað.
Hann varð skjótt að rýma sæti. Tók þá við ágætur maður,
H. J. D. Murton, sem siðan er ritstjóri blaðsins. Hann er
örugglega sannfræður spíritisti og hann er líka kristinn
trúmaður, en um óvefengjanlegar sannanir fyrir kenning-
um spíritismans og vísindalegan strangleik við rannsókn
fyrirbrigðanna, hefur enginn af ritstjórum blaðsins verið
kröfuharðari en hann. Hefur jafnvel sumum hinna fremri
manna spíritismans á Englandi verið nóg boðið með
strangleik ritsins, og á síðastliðnu ári (1949) heyrðust
þær raddir, sem nokkuð átöldu stefnu blaðsins. En rétt-
mæti strangleikans, eða öllu heldur nauðsyn hans, var
þá svo rökvíslega varin að flestir munu hafa verið ánægðir.
— Það var líka ánægjulegt, að einmitt um sama leyti
var Morgunn að vara lesendur sína við rannsóknarlausri
trúgirni. Sú áminning var í tíma töluð, og hennar rödd
má ekki þagna. Það má ekki heldur láta hjá líða að brýna
almenning um að leita ekki miðilssambands við ósýnilegan
heim þekkingarlaust og alvörulaust. Slíkt er ekki líklegt
til að koma neinum að gagni, en málefninu getur það unnið
stórtjón. Áminningarorð Tennysons um þetta efni, þau
er Einar Kvaran þýddi, verða eilíflega sönn, og þau verða
ætíð þess verð, að hafa þau í huga.
En það er til þess að minna á Light að ég skrifa þessar
línur — minna á það og hvetja menn hér á landi til að
kaupa það og lesa. Það gera enn allt of fáir, og gætu
þó í mörgum tilfellum tveir eða feliri sameinast um eitt
og sama eintakið. Sá sem fer að lesa það blað að staðaldri,
hann mun skjótt komast að raun um, hve mikils hann
fór á mis meðan hann gerði það ekki. Undir þessi orð
mín hygg ég að lesendur blaðsins hér mundu fúslega taka.
Enda þótt síðan séu liðin nær fjörutíu ár, minnist ég þess