Morgunn - 01.06.1950, Blaðsíða 30

24 MORGUNN
og hér á landi vissi enginn um þetta nema ég einn, ekki
einu sinni kona mín.
1 fyrra bréfinu hafði frúin sagt mér, að fyrir félagið í
Arvika starfaði miðill, og tilgreindi hún stjórnanda mið-
ilsins frá hinum heiminum, nefndi nafn hans, og kvaðst
vera búin að biðja hann að reyna að gera vart við sig á
miðilsfundi hjá okkur í Reykjavik. Þetta hafði enn ekki
orðið, og var ég hálft í hvoru að bíða eftir þessu, ef takast
kynni, og meðal annars var sú ástæða þess, að svo lengi
hafði dregizt fyrir mér að svara spurningum sænsku frú-
arinnar.
Að sonur frúarinnar sýnist koma þama með algerlega
óvæntum hætti og minna mig á að svara móður sinni,
þykir mér athyglisvert. Hefði stjórnandi miðilsins í Arvika,
sem frúin .var búin að segja mér frá og fela erindið, komið
hjá Hafsteini, hefði mátt sýnast svo, sem undirvitund mín
væri með einhverjum hætti að verki, einkum þar sem frúin
hafði því miður sagt mér nafn þessa sendimanns, sem hún
hafði valið. En hálfvakandi sér Hafsteinn og heyrir son
frúarinnar, framliðinn, sem ég hafði aldrei sett í samband
við þetta mál í huga mínum. Ég get ekki skilið, að þetta
geti bent á nokkurt undirvitundarstarf frá mér né hughrif,
telepatie, frá mér til miðilsins.
Að hinn látni sonur læknisfrúarinnar hafi tekið sig fram
um að koma á miðilsfund í Reykjavík til að reka eftir
bréfi, sem móður hans var hugleikið að fá, verður þeim
skiljanlegt, sem urðu vottar að því, með hve hrífandi ástúð
þessi ungi maður sýnist vaka yfir móður sinni.
Þessi vitneskja um kærleika látinna vina, og hve þeir
sýna í miðlaskeytum ósegjanlega átstúð og umhyggjusemi
jarðneskum vinum, hefur huggað þúsundir mæðra aðrar
en læknisfrúna sænsku, gefið þeim „nýjan himin og nýja
jörð.“
Jón Auðuns.