Morgunn - 01.06.1950, Blaðsíða 46

40
MORGUNN
að fylgja efninu? Er það hugsanlegt, að sementið í pok-
anum, sem varð unga manninum að fjörtjóni, hafi flutzt
hingað til landsins og verið notað til þess að steypa hornið
í dagstofu ungu hjónanna? Ég get ekkert fullyrt um það,
en einhver hlýtur að vera orsök þess að þessi óhugnanlega
mynd festist einmitt við þennan stað. Frúin segir það
sjálf fjarri öllu lagi, að þessi mynd hafi verið til í hug-
skoti sínu, og að ekkert í þessa áttina hafi sér dottið i
hug, er hún settist þarna að beiðni ungu hjónanna, til að
vita, hvers hún kynni að verða vör. Þetta hafi komið sér
gersamlega á óvart með öllu. En að ungi sjómaðurinn
sjálfur hafi verið þarna að endurtaka hinn örlagaríka
atburð, getur oss naumast komið til hugar.
Svona sýnir sjá miðlarnir stundum, þegar ekkert vits-
munstarf er hægt að greina hjá verunum, sem sjást.
Aðrar verur bera aftur á móti greinileg merki vitsmuna-
starfs, svo ekki er unnt að komast hjá hjá þeirri ályktun,
að vitsmunum gæddar verur séu þá á ferðinni í ákveðnum
og skynsamlegum tilgangi.
Þegar við rökræðum þessi fyrirbrigði og önnur lík,
megum vér ekki gleyma því, að engin ein skýring nær
yfir fyrirbrigðin öll. Margar sögur eru til, sem engan veg-
inn verða skýrðar á þann hátt, sem ég hefi skýrt sögur
mínar. Þessi dæmi, sem ég hef tilfært, eru öll til orðin af
átökum, sem stjórnuðust af ógurlega sterkum geðshrær-
ingum, og ég leyfi mér að geta mér þess til, að allar þessar
sýnir hafi ekki annað verið en skuggamyndir hins liðna,
en að hið framliðna fólk sjálft hafi alls ekki verið þarna
að verki. En svo eru aftur önnur fyrirbrigði, sem eru að
því leyti þessum lík, að sýnir sjást, en eru að öðru leyti
svo ólík, að verurnar, sem sjást, virðast ómómælanlega
vera holdgaðir andar framliðinna manna, sem af hugs-
unum sínum og eftirlöngunum eru bundnir við staðinn,
sem þeim var kær á jörðunni. Þessi bönd, sem binda við
jarðneska staðinn, sýnast á engan hátt vera hinu fram-