Morgunn - 01.06.1950, Blaðsíða 41

MORGUNN
35
gesti og sá hann greinilega. Hann var lágvaxinn maður,
fremur subbulegur til fara og hélt á skónum sínum í ann-
arri hendi. Ot frá honum kastaðist „einskonar gulleitt,
lýsandi ljós.“ Hann fór upp stigann kl. 1 að nóttunni og
kl. hálf fimm kom hann aftur niður stigann, og heyrðist
fótatakið greinilega. Frúin þagði stranglega yfir þessu, en
einhverju sinni kom hjúkrunarkona, sem hafði verið feng-
in til að stunda eitt af börnunum, sem var veikt, æpandi
inn til hennar um miðja nótt, og sagði, að það væri „ein-
hver hræðilegur, gamall maður á ferðinni" í húsinu. Hjúkr-
unarkonan hafði verið á leiðinni niður í borðstofuna til
þess að sækja vatnsglas hada litla sjúklingnum sínum, og
hafði þá séð gamlan mann sitja í stiganum og vera að
taka af sér skóna. Hjúkrunarkonan hefði ekki fengið ráð-
rúm til að kveikja á eldspítu, en hún hafði séð gamla mann-
inn í ljósinu, sem fylgdi honum sjálfum. Nú komu bróðir
frúarinnar og eiginmaður til skjalanna og gengu báðir úr
skugga um þessi fyrirbæri, og eiginmaðurinn lét ekki við
það staðar numið, heldur fór að rannsaka málið nánar.
Hann komst nú að raun um, að inn af kjallaranum undir
húsinu opnaðist hellir, sem sjórinn gekk inn í um flóð.
Honum varð þegar ljóst, að þetta var hinn ákjósanlegasti
felustaður fyrir smyglara. Um nóttina héldu hjónin vörð
I kjallaranum og þar sáu þau undraverða sýn. Eins og í
tunglskinsbjarma sáu þau tvo roskna menn í ægilegum
bardaga. Annar maðurinn hafði yfirhöndina, drap hinn,
tróð líki hans inn um hellisopið og gróf síðan hnífinn, sem
hann hafði framkvæmt illverkið með, niður í kjallaragólfið.
En það einkennilega er, að aðeins maðurinn, en ekki konan,
sá manninn grafa hnífinn, og þar fann hann síðan hníf
grafinn nákvæmlega á þessum stað. Bæði hjónin sáu morð-
ingjann ganga upp úr kjallaranum og þau fylgdu honum
eftir. Hann gekk inn í borðstofuna, og þar sá konan hann
drekka vín. Því næst sáu þau hann taka af sér skóna,
alveg eins og hjúkrunarkonan hafði áður séð. Þá sáu þan