19. júní - 19.06.1981, Blaðsíða 11

fyrir jafnrétti karla og kvenna, að
konur hefðu sömu aðstæður og
karlar og jöfn laun fyrir jafna
vinnu. Hún var stórbrotin kona,
skapmikil og alltaf í bardagahug,
ófeimin og lét það flakka sem
heinni datt í hug.
Héðinn sonur hennar var ráð-
ríkur eins og móðir hans og vildi
fara sínar eigin götur.
Laufey, dóttir Bríetar, varð for-
maður KRFl eftir móður sína.
Hún var kannski pólitískari, en
afar vel innrætt og gerði miklar
kröfur til starfa. Hún vildi ná
árangri í málefnum fátæklinga.
Laufey lagði ekki síst áherslu á
málefni einstæðra mæðra og stóð
að stofnun Mæðrafélagsins, til að
vinna að hagsmunum þeirra og
barna þeirra.
Mér finnst konur vinna best, ef
þær eru einar í félagi og hjá KRFÍ
líkaði mér vel andinn og baráttu-
hugurinn, þótt ekki væru allir á
sama máli. En oft þurfti að beita
fortölum til að fá konur til að
ganga í KRFÍ og síðar í verka-
kvennafélagið. Þær horfðu í að
greiða árgjaldið, sem þó var í hóf
stillt — flestir voru peningalitlir.
Það var lengi barátta að fá svo-
lítinn styrk frá Alþingi Bríetu til
framfæris, eins og hún hafði þó
lagt að sér fyrir aðra.
Sjálf ég var aldrei í stjórn KRFÍ,
aðeins tvö ár í varastjórn. Sonar-
dóttir mín og eiginmaður hennar
eru held ég bæði að hugsa um að
ganga í KRFÍ, svo þetta helst i
ættinni.
Hallveigarstaðir gistiheimili
— Mundu nú, Jóhanna, að
vinna fyrir Hallveigarstaði, sagði
Bríet oft við mig. Og ég vann eins
og ég gat til til framdráttar bygging-
Jóhanna Egilsdóttir fimmtug 1931.
unni, en ég var fulltrúi verka-
kvennafélagsins í söfnunarnefnd.
Upphaflega var tilgangurinn
með Hallveigarstöðum ekki síst sá
að hýsa stúlkur utan af landi, en
erfitt var að fá pláss í bænum t. d.
fyrir námsstúlkur og aðstandendur
vildu vita þær i vernduðu um-
hverfi.
Talað var um að hvert kvenfélag
gæfi sem svaraði herbergisverði í
minningu einhvers forystumanns
síns. Verkakvennafélagið Fram-
sókn gaf tíu þúsund krónur, sem
var eitt herbergisverð, til minning-
ar um Jónínu Jónatansdóttur.
Með breyttum tímum koma
breytt sjónarmið og þar kom að
ekki var talið rétt að hafa mörg
gistiherbergi. Nú er eðlilegast að
Hallveigarstaðir séu fyrst og fremst
félagsmiðstöð kvennasamtakanna í
landinu.
Sem krakki hugsaði ég mikið
um það sem ég heyrði
— Jafnréttið er fyrir öllu, sagði
Bríet oft. En ógift stúlka átti engra
kosta völ, nema vera vinnukona —
nú eiga konur sem karlar mögu-
leika á sjálfstæðri tilveru.
Sem krakki hugsaði ég mikið
um það sem ég heyrði. Ég lærði
kverið 10 ára og velti oft fyrir mér
9
og baráttuhugurinn