Sólskin - 01.07.1931, Síða 10

Surtlu, Sunnu og Flekku
syðst í Álflabrekku.
— Hó, hó og hæ!
Dóri hrósar happi,
hátt geltir Lappi.
Og í blíðum blæ
blakta ljósir lokkar,
þá létlfættur skokkar
ásauða-smalinn
út og niður í dalinn
með ærhópinn á undan sér.
— Á öllum bæjum rýkur
og reykurinn fýkur.
Bóndi bæ upp lýkur
og broshýr lil vinnu fer.
— Blómin hlæja sæl við sól
„sunnan undir grænum hól“.
„Iíomið er heim á kviaból“
kindurnar og smalinn.
— En sú blessuð blíða um allan dalinn!
Þórður Jónsson.
Vor.
Esjan býr sig bláum kjól,
bjartir lækir hlæja, syngja.
Viðkvæm blóm, sem vorið ól,
vöknuð brosa móti sól.
Gróður ldæðir hlíð og liól.
Hljómar vorsins lífið yngja.
Esjan býr sig bláum lcjól,
bjartir lækir hlæja, syngja.
5. A.
8