Sólskin - 01.07.1931, Qupperneq 41

ÞaÖ, sem mesta undrun vakti, var, hve mikið börn-
in gátu gert. Margt af því voru regluleg stórvirki. Sumt
af störfum þeirra líktist að sönnu barnaleikjum, en allt
var það gert í góðum tilgangi og gerði þau að betri
mönnum.
Þegar stríðinu lauk, böfðu menn lært að skilja það,
að ef börn fá tækifæri til að vinna, geta þau afkastað
ótrúlega miklu. Sumir béldu að Rauða kross starfi þeirra
væri nú lokið, fyrst liætt var að berjast, en svo varð ekki,
heldur þvert á móti. Þessi barnafélög breiddust óðfluga
út og eru nú komin um heim allan að kalla má, og liefir
ekkert annað félag lagt heiminn undir sig á jafnstuttum
tíma. Miðstöð félagsins er i Svisslandi. Sér hún um að
félögin viti alltaf livert af öðru. Timarit gefa þau út, og
skrifa einkum börn í þau. Það bezta er þýtt á ýms mál og
verður oft falleg saga eða ritgerð að albeims eign, þótt
skrifuð sé úti á hala veraldar.
Rauða kross börn gera mikið að bréfaskriftum.
Meðan þau eru lítil, skrifast þau á milli bekkja og i ná-
grennið, en þegar þau stálpast og fara að læra útlend
mál, skrifast þau á milli landa. Senda þau þá oft sýnis-
born af því bezta, sem þau liafa gert í skólanum. Þannig
kynnast þau börnum viðsvegar um beim. Verður þetta
alheims vináttusamband til þess að flýta fyrir albeims
friði. En það er stærsta og göfugasta hugsjón nútímans.
Annað hlutverk Rauða kross barna er að efla hreysti
sína og lieilsu, svo að þau verði að sem mestum og bezt-
um mönnum. Gera þau það með því að lifa beilbrigðu
lífi. Vera mikið úti í góðu lofti. Sofna snemma á kvöldin
og sofa lengi við opna glugga, borða liaframjölsgraut,
mjólk, ávexti og kálmeti, en litið af kjöti. Forðast að
láta eitur inn í líkamann svo sem kaffi og tóbak.
39