Sólskin - 01.07.1931, Side 52

um, sem vaxa i hans byggðarlagi, og vita hvernig þær
haga lífsháttum sínum.
Tómstundunum á sumrin verður varla á annan hátt
betur varið, með því líka að slík athugun opnar okkur
víðari sýn í lífinu. Fegurð sjálfra hlómanna orkar á
sérhvern mann til sálubóta, og ilmur blómanna andar
nýjum og liressandi lífsanda í brjóst lionum.
Grasafræðin er kennd i skólunum á vetrum, en sú
kennsla nær fyrst og fremst tilgangi sinum, ef hún fær
vakið löngun nemandans, til þess að læra sjálfur af
náttúrunni á sumrin.
J. S. B.
Nú sé ég og faðma þig syngjandi vor,
með sólina og blæinn. —
Mér klappaði golan, þó gatan sé þröng,
og gott var i morgun að lieyra þin nsöng;
nú kem ég sem fljúgandi langt út í ljósið og daginn.
jft! . j Þ. E.
Ég heilsa þér, sumar, í hlíð og í laut!
Ég heilsa þér, sumar, á þjóðlifsins braut, —
Ég heilsa þér með þeirri hjartans von,
að heim þú leiðir hvern týndan son.
G. G.
Senn koma lóur í hlíðarnar heim
og himnesku gullstrengja-ljóðin með þeim,
við kvak þeirra vaki’ eg um vorkvöldin liljóð
er vogarnir loga í purpuraglóð.
G. G.
50