Sólskin - 01.07.1931, Síða 63

Skátar.
Sumarkoman dregur hugann ósjálfrátt að því, sem
kunnugir vita, að er hvorttveggja, dýrlegust nautn og ó-
v brigðulast þroskameðal: skátalífi, útivist.
Það er síðdagur og lielgi fer í hönd. Sól skín í heiði,
og livergi bærist liár á höfði. Skátar taka saman pjönkur
sínar og leggja land undir fót — eða hjól. Bærinn er að
baki. Reykský hvílir yfir honum og undir því glymur
götuskarkalinn. En fram undan er opinn fjallafaðmur,
heiður og lireinn, með gróðurilmi og fuglasöng.
Það er numið staðar í stilltu skógarrjóðri við lítinn
61