Frjáls verslun - 01.03.2002, Side 67

Augnskannar, aðgangsstýrikort, öryggis-
veröir og læstar huröir eru að verða eðli-
legur hluti á vinnustöðum. Frjáls verslun
skoðar öryggi í fyrirtœkjum með áherslu á
það hversu einfalt er að komast inn og
athafna sig - án þess að eiga lögmætt erindi.
Eftir Vigdísi Stefánsdóttur Myndir Geir Ólafsson
Þjófnaðir, umgangur ókunnra og þeirra sem ekkert
erindi eiga, er vel þekkt vandamál í fyrirtækjum
og hefur verið til staðar um ómunatíð. Stærri fyrir-
tæki - og reyndar ýmsar stærri íbúðabyggingar - hafa
gjarnan haft dyravörð eða öryggisvörð til að gæta íbúa
og fyrirtækja en sú lausn dugar skammt þegar
óprúttnir aðilar ákveða að freista inngöngu. Oft er um
marga innganga að ræða og fjölda starfsfólks sem er að
koma og fara á ýmsum tímum og þannig erfitt eða jafn-
vel ómögulegt fyrir öryggisvörð að henda reiður á því
sem gerist án aðstoðar rafeindatækja af ýmsu tagi.
Hættan er mjög raunveruleg. Þar sem fyrir aðeins
nokkrum árum eða áratugum var hugsanlega hægt að
stela ritvél og kannski einhverju verðmætu frá starfs-
fólki, er nú hægt að stela dýrum tölvum og búnaði sem
gjarnan er notaður sem gjaldmiðill í fíkniefnaheim-
inum. Upplýsingar geta gengið kaupum og sölum og
eru dýrmætar og þær þarf einnig að verja. Það er því
eðlilegt að fyrirtæki á sviði öryggistækni verði til og
stækki hratt en mikil áhersla er lögð á lausnir sem eru
einfaldar, fremur ódýrar og umfram allt notendavænar.
Það er lítið varið í lausn sem engum hentar og er svo
flókin í framkvæmd að fáir læri á hana. Nokkur þeirra
fyrirtækja sem sérhæfa sig í öryggismálum eru kynnt
hér fyrir aftan.
Hvernig eru fyrirtæki warin? Algengast er að starfsfólk
hafi einhvers konar passa sem veitir því aðgang að fyrir-
tækinu eða húsinu. Þegar inn er komið er aðgangur
yfirleitt frjáls og litlar athugasemdir gerðar þó fólk sé á
rölti þar sem það ekki á heima eða ætti að vera.
Reyndar er það svo að þegar fólk hefur á annað borð
komist inn með korti, má yfirleitt gera því skóna að það
megi fara um svæðið að vild og eigi ekki að þurfa
frekari sannana við. Starfsmannakort eru þar að auki
sýnileg á starfsfólki og eykur það öryggið enn. Þetta er
þó að hluta til falskt öryggi, því að sé vinnustaðurinn
fjölmennur og ekkert nema einfaldur passi sem veitir
aðgang að honum, er einfalt fyrir þann sem er óheiðar-
legur að komast inn og úr því eru honum allar leiðir
færar. Sé enginn til staðar sem skoðar vandlega pass-
ana er næsta vist að þessi leið er notuð. Að ekki sé
talað um að skjótast inn um leið og einhver annar fer
út eða inn.
Ný aðgangsstýrikort breyta þessu talsvert þar sem
lesa þarf af þeim rafrænar upplýsingar og samþykkja
áður en handhafa þeirra er hleypt inn. Það hlýtur að
teljast til bóta og minnkar nokkuð óviðkomandi
67