Morgunn - 01.06.1980, Blaðsíða 60

58
MORGUNN
fyrir atbeina venjulegrar læknisfræði. Herra biskupinn er
spurður álits á huglækningum. Um það hefur hann meðal
annars þetta að segja: „Bæn fyrir sjúkum hefur frá öndverðu
verið fastur og ríkur þáttur i þjónustu kristinnar kirkju og
frá dögum Nýja testamentisins til þessa dags hafa kristnir
menn mikla reynslu af bænheyrslu. Við höfurn beinan að-
gang að lækninum mesta og eina og ótakmörkuð fyrirheit
um blessun þeirrar bænar, sem beðið er í Jesú nafni, þ. e.
þegar áhyggjur, óskir og vonir eru i fullu trausti lagðar á
hans vald. Hér þarf ekki að leita milliliða eða meðalgöngu
framliðinna. Hver kristin guðsþjónusta er sambæn. Þar er
beðið fyrir sjúkum. . .“ o. s. frv.
Það er sem sagt engin ástæða til að leita til huglækna,
þegar læknavísindin eiga engin ráð — kirkjan er tilbúin að
sjá um þetta allt saman fyrir okkur! Gott ef rétt reyndist.
En satt að segja hafa nú ekki farið miklar sögur af afrekum
kirkjunnar manna á þessum sviðum og fólk þvi víst talið held-
ur gagnslítið að leita til þeirra. Það fer ekki framhjá nein-
um sanngjörnum manni, sem kærir sig um að kynna sér
það, að fjöldi fólks um allan heim og þá ekki siður hér á
landi en annars staðar hefm- fengið bót meina sinna hjá þess-
um milliliðum, eins og herra biskupinn kallar fólk, sem býr
yfir mætti til þess að lækna sjiíka. En svo er helst að skilja
orð hans að þetta fólk sé óþarft með öllu. Hætt er við að þeir
sem fengið hafa lækningu með aðstoð þessara milliiiða sem
miðlar eru kallaðir, séu ekki á sama máli. Það hefur hvergi
komið fram, að kirkjunnar menn séu færari um að veita
slíka hjálp en hver annar. Þeir sálrænu hæfileikar sem nauð-
synlegir eru til þess að geta hjálpað sjúkum svo gagn sé að,
falla ekki frekar prestum i skaut heldur en öðrum. En svo
er að skilja orð biskupsins að ekki sé sama hvaðan gott kem-
ur. Það á þá víst að hafna þvi sem ekki kemur frá kirkjunn-
ar manni eða í nafni hennar.
Kirkjunnar menn verða þá að sýna að þeir séu færari um
þetta en aðrir menn, annars er ekki hægt að ætlast til að
sjúkur maður leiti þar hjálpar.