Morgunn


Morgunn - 01.06.1980, Blaðsíða 46

Morgunn - 01.06.1980, Blaðsíða 46
44 MORGUNN hjúkrunarkonum kennt um dauðan? Þetta: Þegar hjartað hættir að halda blóðrásinni gangandi, þá fær heilinn ekki lengur neina næringu og skemmist mjög hratt. Það tekur ekki lengri tíma en stundarfjórðung eða svo. Þegar hér er komið, segja textar læknavísindanna, er persónuleiki sjúkl- ingsins ekki lengur fyrir hendi. Hann hefur verið eyðilagð- ur fyrir fullt og allt. Einstaklingurinn hættir að vera til. Öldum saman hafa læknaskólar kennt læknum og hjúkr- unarkonum þessa fagnaðarsnauðu kenningu. Og hvaða fólk er þetta? Það er fólkið sem ætlast er til að hjálpi okkur á banabeði — hjálpi okkur til að sætta okkur við dauðann! Þess er tæplega að vænta, að þeir sem þessu trúa telji þetta sérlega örvandi umtalsefni. En nú vaknar sú spurning: hefur þessi kenning verið svo vel staðfest að þar komist enginn efi að? Er þetta heilagur sannleikur, sem við getum treyst hvernig sem á stendur? Eða varðar okkur kannski ekkert um þetta? Heimskunnur maður komst svo að orði um þetta: „Ekkert val er óháð því, hvernig persónuleikinn metur örlög sín, og líkaminn dauða sinn. Þegar allt er gert upp, er það hugmynd okkar um dauðan, sem ákvarðar svör- in við öllum þeim spurningum, sem lífið leggur fjrrir okkur . . . Þess vegna verðum við líka að húa okkur undir hann.“ Og hver sagði þetta? Það var Dag Hammarskjöld, fram- kvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna. Þeirri spurningu var brugðið upp hér að framan, hvort læknisfræðin væri að segja sannleikann, þegar hún segir okk- ur að dauðinn sé endir allrar tilveru mannsins. Enda þótt undarlegt megi virðast eru það einmitt þeir sem eru að deyja, sem mynda sterkustu andmælin gegn þessari læknisfræðilegu kenningu. Hvers verðum við vör þegar við deyjum? Hvað sér hinn deyjandi við lokin? Er dauðinn í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.