Morgunn - 01.06.1980, Blaðsíða 78

MAGNtJS LÆKNIR HJÁ HAFSTEINI BJÖRNSSYNI
HJÁLPAR
Sumarið 1970 fór eg í skemmtiferð með tveim systrum
mínum og dóttur Unni Jónsdóttur suður að Kleifarvatni og
víðar um Suðurnes. Systur mínar voru þær Ósk og Pálína
Guðfinnsdætur. Ætluðum við að koma að Strandarkirkju,
Herdísarvík, Hveragerði og víðar. Þegar komið var að Kleif-
arvatni og við fórum fyrst út úr bílnum, vildi mér það óhapp
til að ég hrasaði á melbarði og fann ég mikið til í hægra
fæti, bjóst ég við að ég hefði snúið fótinn um öklann.
Á miðilsfundi hjá Hafsteini Björnssyni hafði ég komist í
samband við Magnús lækni Jóhannsson á Hófsósi (f. 27. júlí
1874 d. 23. des. 1923). Hef ég haft gott samband við hann
síðan.
Ég hef ekki þurft annað en hugsa til hans þegar eitthvað
hefur orðið að mér. Hefur það þá lagast.
Magnús sá ég aldrei í þessu lífi. Þegar stúlkurnar fóru
út úr bílnum til að borða nesti sitt sat ég eftir.
Fór ég þá að hugsa til Magnúsar læknis, því mig verkj-
aði mikið í fótinn. Bað ég Magnús að bæta líðan mína.
Það stóð ekki á hjálpinni, verkurinn hvarf úr fætinum
og bjóst ég við að fóturinn yrði fljótlega jafngóður.
Héldum við áfram til Strandarkirkju. Þar fór ég út úr
bílnum og tók mynd af kirkjunni.
Ég hafði oft heitið á Strandarkirkju með góðum árangri
og hét ég nú einnig á hana mér til liðsinnis. Fannst mér það