Morgunn - 01.12.1982, Blaðsíða 24

126
MORGUNN
því á næstu 5 árum, 10 árum eða 20 árum? Hvernig er
hægt að sjá það fyrir?
GS: Ég held það sé óheppilegt að orða spurninguna á
þennan veg. Hún er of víðtæk. Það, sem ég var að spyrja
um, var einfaldlega endurnýjun fruma, en ekki myndun
og formgerð heillar lífveru.
AH: Ef endurnýjun miðtaugakerfisins er af sama toga
spunnin og úttaugakerfisins, fellst ég á að þetta sé tiltölu-
lega einfalt vandamál. En það getur líka verið að það sé
skyldara því þegar heill útlimur endurnýjast á skriðdýri,
og þá er vandamálið annars eðlis, þá erum við að tala um
sérhæfingu og formgerð.
TW: Vorum við ekki að ræða það, að í miðtaugakerfi
skriðdýra geta taugar endurnýjast, en ekki í miðtauga-
kerfi spendýra?
Vandamáliö til staðar
AH: Jú, en við vitum ekki hvort orsökin er tiltölulega
einföld, eins og að frumur finni sér ekki réttan farveg og
rati því ekki rétta leið, eða hvort þetta er mun flóknari
ferill, þ.e.a.s. sambærilegt við endurnýjun líkamshluta hjá
skriðdýri, sem byggist á ferlum sem við vitum ekkert um,
því erfðaefnið stjórnar formgerð hins fullorðna dýrs.
Það getur verið að spurningin sé illa orðuð, en vanda-
málið er engu að síður til staðar. Það hlýtur að vera erfða-
efnið sem ákvarðar að maður hefur 4 útlimi, 2 augu
o.s.frv., en við vitum ekkert um það hvernig þetta gerist.
Þú ert að vinna við þetta, er það ekki? Það er kannski
ókurteisi af mér að segja að þú vitir ekkert um þetta?
GS: Nei, nei, ég held líka að erfðaefnið hafi sitt að segja
þarna, en að halda því fram að það ráði öilu, finnst mér
of djúpt í árinni tekið. Auk þess beinir það hugsuninni í
óheppilega átt. Samspil frumanna er ekki siður mikilvægt.
Þar verður að líta á fóstrið sem heild þar, sem litningar og
gen eru nauðsynlegir þættii’, en ekki þeir einu.