Morgunn - 01.12.1982, Blaðsíða 68

170 MORGUNN
áhuga á og nú er bara að duga eða drepast. Allt fyrir
verkefnið. Það í lífinu sem kemur ekki vei’kefninu við
fer beint í einhverja ruslafötuna, hvort sem hún er venju-
leg ruslafata á gólfinu, skrifborð annarra eða fang fórn-
fúsrar eiginkonu.
Telja má víst, að framfarir af ýmsu tagi muni verða
þrátt fyrir allt í meginstraumnum þar, sem vitað er um
hundruð vísindamanna á stórum styrkjum að störfum. öll
skilyrði eru fyrir hendi: nýtt, ókannað svið hefur opnast
fyrir tilstilli nýrrar tækni eða nýrrar uppgötvunar, áhugi
stjórnvalda og almennings er fyrir hendi og nógur pen-
ingur til rannsókna.
Það er því ekki algerlega út í bláinn að giska á, hvar
megi vænta árangurs næsta áratuginn. Menn geta vib
slíka iðju einfaldlega áætlað nokkur ár fram í tímann
framhaldið af því sem efst er á baugi og mest ,,í tísku“
í dag. Þetta hefur verið reynt og skal hér nefnt atriði á
sviði líffræði, sem vænlegt þykir sem vegvísir til merki-
legra uppgötvana næstu árin.
Boðhlaupið mikla: DNA
Mikið fjör er nú i fræðigreininni sem fjallar um erfðir
frá líffræðilegu sjónarmiði, sameindaerfðafræðinni (mole-
cular genetics). 1 erfðafræðinni er rannsakað, hvernig
eiginleikar frumanna varðveitast við skiptingu og mynd-
un nýrra fruma. Eiginleikarnir ,sem kallaðir hafa verið
heimildir eða vitneskja, búa í genunum. Genin eru hluti af
svonefndum litningum í kjörnum frumunnar.
Litningur er gerður úr ýmsum efnum og er eitt af þeim
einmitt efni sjálfra genanna. Efnið kallast því æðilanga
nafni deoxyríbósa-kjarnasýra, skammstafað DKS, — á
ensku Deoxyribo-Nucleic Acid eða stytt: DNA. DNA er nú
orðið húsgangur í almennum kennslubókum í líffræði og
í munni fróðleiksþyrstra nemenda út um allar jarðir, en
lítið fór fyrir því í mínu ungdæmi. Vísa ég forvitnum les-