Morgunn - 01.12.1990, Síða 21

MORGUNN
Að hafa hugrekki til að syrgja
sagði það til þess að fullvissa hann en það var loforð sem ég
vildi að yrði sannleikur fyrir mér líka. Það varð mjög öflugur
áfangi í því að ná mér aftur eftir lát hans. Við þurfum að
skilja að lífið mun stundum verða sárt. Stundum mun fölk
særa okkur, yfirgefa okkur eða valda okkur vonbrigðum.
Við finnum til í líkamanum og hann bregst okkur stundum
líka. Við getum ekki komist hjá þeirri staðreynd aðlífið niun
hafa bæði sínar jákvæðu og neikvæðu hliðar fyrir sérhvert
okkar. Við þörfnumst þess að gráta vegna sársauka okkar
og ná út öllum tilfinningum okkar - hvort sem það er
depurð, ótti, eftirsjá eða hvað annað - og segja síðan skilið
við þær. Þaðmikilvægasta eraðlifa í dag, laus viðliðna verki
og sorgir, lifandi gagnvart öllu sem dagurinn í dag hefur
upp á að bjóða. Áskorun mín er að hjálpa fólki til að komast
að því að það getur lifað ríkulega og fullnægjandi lífi í dag,
alveg burtséð frá því sem átt hefur sér stað áður.
Þýö.: G.B.
19