Morgunn - 01.06.1995, Síða 56

MORGUNN
reiti og í hverjum þeirra uxu ólíkar tegundir plantna. Flestar
virtust bera einhvers konar ávöxt: allt frá banönum til spínats.
Austan við sérhvert beð var breiður malarstígur norður að
almenningsvegi. Þrjú jámklædd útihús stóðu meðfram stígnum.
Fjórar eða fímm manneskjur vom við vinnu við hvert þeirra.
, J»ama sé ég nokkra vini mína,“ sagði Sara og benti að húsinu
sem næst okkur var. „Förum þangað. Mig langar til að þú hittir
þá.“
Sara kynnti mig fyrir þremur körlum og einni konu sem öll
vom þátttakendur í rannsókninni. Karlmennimir áttu við mig
nokkur orð, afsökuðu sig svo og héldu áfram við vinnu sína en
konan, sem var líffræðingur og hét Marjorie, talaði frjálslega.
Ég horfði í augun á henni. „Hvað emð þið eiginlega að
rannsaka hér?“ spurði ég.
Hún virtist óviðbúin þessu en brosti og svaraði svo: „Ég veit
ekki hvar ég á að byrja,“ sagði hún. „Hefurðu heyrt um handritið?“
„Fyrstu hluta þess,“ sagði ég. „Ég var að byrja á þriðju
innsýninni.“
„Þetta snýst allt um hana héma. Komdu, ég skal sýna þér.“
Hún benti mér að elta sig og við gengum á bak við jámklæddar
byggingamar að baunareit. Mér fannst jurtirnar sérstaklega
heilbrigðar og það var ekki að sjá neinar skemmdir af völdum
skordýra eða dauð laufblöð. Þær uxu í jarðvegi sem var mjög
lífrænn, næstum dúnmjúk mold. Sérhverri jurt var vandlega komið
íyrir með nóg rými; þær uxu nálægt hver annarri en stilkar þeirra
og lauf snertust hvergi.
Hún benti á plöntuna sem næst okkur var. „Við höfum reynt að
líta á þessar plöntur eingöngu sem orkukeifi og hugsa um allt sem
þær þurfa til að dafna - jarðveg, næringu, raka, ljós. Við höfum
komist að því að vistkerfið í kringum hverja og eina jurt er í raun
ein lífræn heild og heilbrigði sérhvers hluta þess hefur áhrif á
heildina.“
Hún hikaði og sagði svo: „Grundvallaratriðið er að þegar við
fómm að hugsa um orkusambandið allt í kringum plöntuna tókum
54