Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.03.1952, Qupperneq 2

Úr horni ritstjórans:
Aðeios úrvolsbwbur
þýdíiíu*
ENGINN VAFI er á þvi, að bókaútgáfa
dregst saman hin næstu ár og vonandi hafa út-
gefendur vit á því að hafa meiri samvinnu en
áður, til hagsbóta bæði fyrir sjálfa sig og bóka-
kaupendur.
Ég hef það eftir góðum heimildum að hin
síðustu tíu árin hafi 130 einstaklingar og félög
gerzt forleggjarar á Islandi. Auðvitað hafa
fæstir þessara manna gefið út nema eina bók
og flestir stórtapað á þvi. Um tima voru það
hinir ólíklegustu menn, sem lögðu þetta fyrir
sig. En það þarf hagsýni og auk þess töluverða
reynslu til þess að velja og gefa út bækur, og
margir hafa farið flatt á því að trúa, að það
væri fyrst og fremst gróðavegur að gefa út
ómerkilegar bækur. Það er hinn mesti mis-
skilningur.
Það kostar álika mikið að prenta bækur,
hvort sem þær eru góðar eða vondar, því höf-
undar- eða þýðandalaun eru venjulega til-
tölulega htill hluti af útgáfukostnaðinum. —
Klámbækur eða æsandi reyfarar kunna að selj-
ast fljótt og vel, ef ekki er ofldaðið á markað-
inn slíkum bókmenntum, en val slikra bóka
er hið mesta lotterí, og þegar það fer saman,
sem oft er, að þýðing sé illa gerð, getur það
orðið skammgóður vermir að pissa í skó sinn.
Seljist bókin ekki strax, þá er upplagið gersam-
lega verðlaust. — Reynslan af þessari útgáfu-
starfsemi mun því hjá flestum hafa orðið slík
að við munum vonandi losna við þessháttar
ævintýri fyrst um sinn.
En það er önnur útgáfa, sem margir líta
illu auga, en þó mun ekki feig, en það eru
skemmtibækurnar, léttar ástasögur og ævin-
týrarómanar. Bækur þessar eiga rétt á sér, en
skipa þó of stórt rúm í bókaútgáfunni, einkum
vegna þess hve vali þeirra er ábótavant og
þýðingar misjafnar að gæðum.
Nú ættu bókaútgefendur að koma séx sam-
an um, hvað liæfilegt sé að gefa út margar
bækur af þessari tegund, og skipta þeim svo
niður á sig. Þá geta þeir haft upplag og verð
við hæfi og geta verið nokkurnveginn öruggir
um að ekki verði tap á útgáfunni.
Eins og nú er, seljast 3—4 bækur af hverjum
tíu að nokkru ráði, en afgangurinn selst ekki
fyrir kostnaði, og það er hin mesta tilviljun
hverjir hljóta happið og hverjir skellinn.
En svo eru það góðu þýddu bækurnar, sem
vegna listræns gildis síns eiga skilið að vera
prentaðar. Einnig þær eiga mikinn og örugg-
an hóp lesenda. En áhættan við útgáfu slikra
bóka er miklu meiri en skemmtibókana, og
veldur það mestu hve mikil tilviljun ríkir um
val þeirra og þýðendanna. Venjan mun vera sú,
Framhald á síðu 4.
Útvmpsííöindi
— Nýr flokkur. — Útvarps- og bókmenntahlaS. —
Fli/tur dagskrárh/nningu, bókmenntafréttir, raddir
lilustenda, sögur, IfóS og skemmtilegt léttmeti. Kemur út 10 sinnum á árí. Áskrifta-
verS kr. 52,00 árg., sem greiSist fyrirfram eSa í tvennu lagi. FjórSungsgjald er kr.
15,00 og lausasöluverS kr. 6,50 heftið. — Ritstjóri: Jón úr Vör. — AfgreiSsla: Róka-
verzlun Kristjáns Kristjánssonar, Ilafnarstræti 10, Retjkjavík, sími 4179. — Prentað
í Prentsmiðju Ilafnarfjarðar h.f.
2 ÚTVABPSTÍÐINDI