Morgunblaðið - 10.10.2009, Blaðsíða 22
22 Daglegt lífVIÐTALIÐ
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 2009
S
paugstofan hóf göngu
sína í sjónvarpi árið 1989
og hefur því skemmt
landsmönnum í tuttugu
ár, með hléum. Sigurður
Sigurjónsson leikari er einn þeirra
vinsælu Spaugstofumanna sem hef-
ur ofan af fyrir landsmönnum á
hverju laugardagskvöldi. Hann sést
einnig á fjölum Borgarleikhússins
þar sem hann leikur í sýningunni
Harry og Heimir ásamt félögum
sínum úr Spaugstofunni þeim Karl
Ágústi Úlfssyni og Erni Árnasyni
en fjórði Spaugstofumaðurinn,
Pálmi Gestsson, er þar víðs fjarri
góðu gamni. „Í Harry og Heimi lát-
um öllum illum látum og leikum
eins og enginn sé morgundagurinn.
Við komum nokkrum árum yngri
heim en aðeins þreyttari en venju-
lega,“ segir Sigurður.
Eins og gott hjónaband
Þið félagar eruð búnir að eiga
afar farsælan feril í Spaugstof-
unni. Reynir ekki stundum á þetta
samstarf?
„Ég hugsa oft um þetta Spaug-
stofusamstarf okkar af því það er
nokkuð merkilegt. Það er eins og
gott hjónaband, grunnurinn er
gagnkvæm virðing. Sem betur fer,
þáttarins vegna, erum við fé-
lagarnir mjög ólíkir. Þar af leiðandi
komast ólíkar skoðanir, sjónarmið
og smekkur inn í þátttinn. Svo
sannarlega verður stundum nún-
ingur en það hafa aldrei átt sér stað
veruleg leiðindi innan Spaugstof-
unnar. Fyrir utan Spaugstofulífið
erum við mjög góðir félagar og
sálusorgarar hvers annars sem er
mjög dýrmætt. Spaugstofan er ein
hilla í okkar lífi en svo eru margar
aðrar hillur.“
Þið hljótið að fá gríðarleg við-
brögð við þáttunum.
„Við fáum mikil og sterk viðbrögð
og það er mjög gefandi. Við reynum
að lesa í það eftir fremsta megni
hvað virkar á áhorfendur og hvað
ekki. Við verðum að hlusta á fólk án
þess að tapa sjálfstæði okkar. Fólk
vill sjá Spaugstofuna fjalla um póli-
tík og dægurmál samtímans. Á síð-
asta ári í hruninu varð stökkbreyt-
ing í efnistökum Spaugstofunnar,
eins og hjá öllum öðrum fjölmiðlum.
Á síðasta ári leyfðist okkur að gera
ýmislegt sem útilokað er að okkur
hefði leyfst fyrir tveimur árum.“
Hefur þú sterkar skoðanir á
þjóðfélagsmálum?
„Já, ég hef það. Mér finnst
ástandið ömurlegt og sé ekki annað
en að það fari síversnandi. Það er
margt sem ég veit ekki, en ég veit
þó að menn eru að moka ískyggi-
lega djúpan flór. Þeir sem eru við
stjórnvölinn í dag eru ekki í öfunds-
verðri stöðu og eiga alla mína sam-
úð. Í dag er mér alveg sama í hvaða
stjórnmálaflokki menn eru, ég vil
bara að þeir snúi bökum saman,
hætti að pexa og leysi málin. Ég
skal standa mín vakt enda er ég
ekki stikkfrí fremur en nokkur ann-
ar. Við Íslendingar erum bara
320.000 og það ætti að vera til-
tölulega auðvelt fyrir okkur að
standa saman sem einn maður og
hreinsa borðið svo hægt sé að byrja
upp á nýtt. Ég veit að við getum
það. Meinið er að þjóðina vantar
sterkan og drífandi leiðtoga. Hann
er ekki í brúnni. Þetta segi ég með
fullri virðingu fyrir því fólki sem er
þar núna.“
Örn stytti lífið
Snúum okkur að leikferlinum,
Hvenær ákvaðstu að verða leikari?
Ég var í skátahreyfingunni sem
krakki og lék þar á kvöldvökum. Í
gagnfræðaskóla voru skemmtiatriði
á árshátíðum og ég tók mikinn þátt í
þeim. Sem ungur maður var ég kom-
inn langleiðina með að verða húsa-
málari. Þá frétti ég af leiklistar-
námskeiði. Ég vissi ekkert hvað það
var, hefði alveg eins getað verið
námskeið í smelti. En ég fór á nám-
skeiðið og sogaðist nær samstundis
inn í leiklistarheiminn. Þegar ég út-
skrifaðist bauðst mér strax vinna i
Þjóðleikhúsinu. Síðan hef ég getað
lifað prýðilegu lífi af leiklistinni. Ég
er búinn að vera lukkunar pamfíll.
Svo hef ég sennilega eitthvað til
brunns að bera.“
Hefur þér einhvern tíma mistek-
ist illilega á sviði?
„Það skelfilegasta sem getur hent
er að vita ekki hvað maður á að gera
uppi á sviði og það hefur nokkrum
sinnum komið fyrir. Það hefur stytt
líf manns um einhverjar mínútur.
Örn Árnason stytti líf mitt um kort-
er um síðustu helgi þegar við vorum
að leika Harry og Heimi í Borgar-
leikhúsinu. Í fyrsta atriði eftir hlé
eigum við Kalli að koma hlaupandi
inn á svið og segja nokkrar setn-
ingar og Örn á að koma í kjölfarið.
Sýningin hefst, við Kalli komum inn
á svið en Örn kemur ekki. Það vill
svo til að sýningin er þess eðlis að
allt getur gerst í henni og allt sem
getur ekki gerst gerist. En þarna
vorum við Kalli gjörsamlega ráð-
þrota. Við reyndum þó að krafla
okkur út úr þessum vægast sagt
vandræðalegu aðstæðum. Ég hljóp
út af sviðinu, leitaði að Erni en fann
hann hvergi og fór aftur inn á svið.
Þar stóð Kalli og var að reyna að
leika Örn. Ég fór aftur út af sviðinu,
kominn með verulegan hjartslátt.
Ég leitaði um allt í myrkrinu á bak
við sviðið en fann Örn ekki og hélt í
fullri alvöru að hann hefði hnigið
niður einhvers staðar og væri jafn-
vel dáinn. Eftir einhverjar fimm
mínútur, sem var óratími i huga
okkar Kalla, birtist Örn skyndilega
á sviðinu eins og ekkert hefði í skor-
ist. Hann hafði verið á klósettinu og
misst af því þegar tilkynnt var að
sýningin væri að hefjast eftir hlé.
Þetta er með því óþægilegra sem ég
hef lent í í langan tíma.“
Meistarar fagsins
Af hvaða leikara hefur þú lært
mest?
„Þegar ég kom inn í Þjóðleikhúsið
árið 1976 þá var ég svo heppinn að
Bessi Bjarnason, Róbert Arnfinns-
son, Gunnar Eyjólfsson, Árni
Tryggvason og Rúrík Haraldsson
voru í fullu fjöri og tóku mér ein-
staklega vel. Það litla sem ég lærði í
leiklist lærði ég af þessum mönnum.
Ekki síst af Bessa Bjarnasyni því
við urðum miklir mátar.“
Hvað gerði Bessa að svo góðum
leikara?
„Hann var svo sannur að maður
trúði á það sem hann sagði og gerði.
Hann hafði stórt hjarta. Ég hlustaði
mikið á hann. Hann var ekki bara
afburða gamanleikari, heldur einnig
frábær dramatískur leikari og að
mínu mati einn langbesti leikari
sem þjóðin hefur átt. Hann var jafn-
vígur á allt. Ég nefni einnig Helga
Skúlason sem var stórkostlegur
leikari. Það skipti engu máli þótt við
Helgi værum að fara með sömu sen-
una kvöld eftir kvöld, þegar við
stóðum saman á sviði og hann fór
með textann sinn þá trúði ég alltaf
hverju einasta orði. Ég var að
hlusta á hann í fyrsta sinn þótt ég
væri búinn að heyra textann ótal
sinnum. Það var ómetanlegt að
vinna með þessum meisturum fags-
ins.“
Hver er uppáhaldsleikari þinn?
„Charlie Chaplin. Allt frá því ég
var unglingur hef ég verið Chaplin
aðdáandi. Fyrir mörgum árum tók
ég upp á því að safna Chaplin í öll-
um gerðum: ljósmyndum, styttum,
nærbuxum, blýöntum og bara
hverju sem er. Ég á orðið býsna lag-
legt safn um Chaplin. Chaplin var
hreinræktaður snillingur. Heim-
urinn hefur ekki eignast annan eins
leikara og listamann og hann. Hann
var brautryðandi í kvikmyndagerð
SIGURÐUR SIGURJÓNSSON LEIKARI
Ekkert feiminn í list
Eftir Kolbrúnu Bergþórsdóttur
kolbrun@mbl.is
Hlédrægur Ég er hlédrægur í eðli mínu, hef alltaf verið og mun alltaf verða. Þetta háir mér hins vegar ekki neitt í starfi.
» Það er ekki sjálf-sagt að ganga inn á
svið fyrir framan 500
manns þó maður sé
þjálfaður í því. Það er
mikil ábyrgð fólgin í því
að gera það og maður
reynir að vanda sig eins
mikið og maður getur.