SunnudagsMogginn - 10.10.2010, Blaðsíða 16

16 10. október 2010
ég er með strákana mína með mér í bolla.“
Ég ákvað að stinga þeim undir buxna-
strenginn til að halda á þeim hita og brun-
aði af stað.“
Hjalti segist hafa rankað við sér á miðri
leið og fundist aðstæður sínar frekar end-
urspegla handrit af gamanþætti en raun-
verulegt líf. „Hversu fyndið væri það ef ég
hefði verið stoppaður af lögreglunni.
Hefði ég ekki haft hina fullkomnu afsök-
un? Mér fannst þetta allt svo ótrúlega
fyndið: Að fara á stofu þar sem kona biður
mig um að fara heim með bolla og koma
keyrandi með strákana mína aftur. Ef ég
hefði verið í Seinfield-þætti þá hefði eitt-
hvað gerst á þessum tímapunkti. Ég er
kannski orðinn örlítið gegnumsýrður af
Hollywood, en þessi dagur var allavega
ekki alveg eins og ég bjóst við.“
Eirðarlaus rétt fyrir meðferð
Það liður um tvær vikur frá því að Hjalti
fór á kynningarfundinn og þar til meðferð
hófst. „Þetta var erfiður tími. Ég vissi ekk-
ert hvað ég átti af mér að gera og var rosa-
lega eirðarlaus. Ég lærði á fullu upp að
vissu marki enda stutt í prófin á þessum
tíma. Svo hélt ég áfram að gera það sem ég
gerði venjulega. Viku fyrir meðferðina þá
var mér hætt að vera sama. Ég vissi að ég
var ekki að fara að taka nein próf og fór að
slaka á.“
Hjalti fór í tvær sterkar lyfjameðferðir á
rúmlega mánaðar tímabili. Fyrri með-
ferðin hófst 17. maí og stóð yfir í 5 daga.
Halta var tjáð að hann fengi tveggja vikna
hlé á milli meðferða, en vegna þess hve
veikburða hann varð af þeirri fyrri var
ákveðið að seinka framhaldinu. Hann fór í
seinni lyfjameðferðina 14. júní, sem stóð
einnig yfir í 5 daga.
„Þegar ég var í lyfjaviku mætti ég kl. 8 á
morgnana upp á Landspítala á deild sem
heitir dagdeild blóð- og krabbameins-
lækninga, eða 11B. Þar tók alltaf á móti
mér sama yndislega konan, Hjördís Jó-
hannsdóttir. Þessi kona reyndist mér al-
veg ótrúlega vel. Bara það að það sé alltaf
sama manneskjan sem tekur á móti manni
og sér um mann skiptir miklu máli, sér-
staklega þegar liðið er á meðferðina, þá
verður maður allur viðkvæmari fyrir öllu.
Ég á henni svo mikið að þakka, enda
faðmaði ég hana og kyssti þegar ég fór.“
Erfiðir tímar eftir meðferð
„Meðferðin var oftast búin um kl. 15 og þá
hélt maður heim frekar vankaður og
nokkrum kg þyngri. Ég fékk að meðaltali
3-3½ lítra af vökva í æð á hverjum með-
ferðardegi, krabbameinslyf og saltlausn.“
Hjalti reyndi að halda sínu striki eins lengi
og hann gat á meðan á meðferð stóð en að
lokum varð hann mjög veikburða. „Ég
hélt áfram að fara út að hlaupa og hreyfa
mig, en það var frekar þrjóskunnar vegna
en að halda mér í formi. Eftir fjóra daga í
lyfjameðferð mætti ég í fótbolta. Þegar ég
var búinn að sprikla þar í klukkutíma þá
var eins og strætó hefði keyrt yfir mig.“
Eftir að fyrri meðferð lauk leið Hjalta
mjög illa og var hann mest rúmliggjandi.
„Maður er með stanslausa ógleði af lyfj-
unum 24 tíma á sólarhring, sjö daga vik-
unnar. Þú getur ekki gubbað og verður að
borða þrátt fyrir að vera ekki með neina
matarlyst. Til að fyrirbyggja ógleðina eru
þér gefin svokölluð ógleðislyf, en þau eru
til að róa magann og geta valdið miklu
harðlífi. Þegar ég var búinn að taka þessi
lyf í viku varð allt kerfið gjörsamlega stífl-
að. Eftir einhvern tíma fannst mér allt
ómögulegt og pirrandi. Ég verð eiginlega
bara pirraður á að tala um það,“ segir
Hjalti og bætir kíminn við: „Ég hefði aldrei
trúað að ég gæti haft svona mikla samúð
með óléttum konum.“
Skrásetti breytingu og vanlíðan
Þrátt fyrir að lyfjameðferðin hafi verið
kröftug og sett líf Hjalta algjörlega úr
skorðum ákvað hann að byrja á langþráðu
verkefni sem hann segir hafa hjálpað sér
meira en hann hafði grunað í fyrstu.
„Ég er mikill áhugamaður um ljós-
myndun og mig hefur lengi langað til að
taka myndir af mér einu sinni á dag í heilt
ár. Þarna var í rauninni komið kjörið
tækifæri. Bæði það að ég gat gert það sem
ég ætlaði mér alltaf að gera og svo fannst
mér nauðsynlegt að skrásetja breytingu
mína og vanlíðan. Stundum svaf ég allan
daginn og nóttina líka. Þegar ég svo vakn-
aði vissi ég ekki hvort það var dagur eða
nótt. Það var náttúrlega hásumar á Íslandi
þegar ég var í meðferðinni sem gerði það
að verkum að það var svolítið erfitt að átta
sig á þessu. Ég var alveg kolruglaður
stundum.
Þegar fór að líða á meðferðina fattaði ég
að það hjálpaði mér að taka mynd einu
sinni á sólarhring, en allar myndirnar eru
teknar á svipuðum tíma, um kvöldmat-
arleytið. Það var ekki lengur neinn fastur
punktur í mínu daglega lífi, en þetta veitti
mér einhvern fastan punkt í sólar-
hringnum og það skipti merkilega miklu
máli.“
Það var hann sjálfur sem byrjaði að taka
myndirnar en svo tók Bryndís við. „Ég
ætlaði að taka þær allar sjálfur en það er
bara svo mikið mál þar sem þær eru ekki
teknar með flassi og fókusinn þarf að vera
réttur. Ég kalla þetta samt sjálfsmyndir þó
svo ég hafi fengið annan til að taka þær.
Sama hversu ónýtur ég var og hversu illa
mér leið í líkamanum og sálinni þá píndi
ég Bryndísi til að taka myndir af mér. Ég
held að ég sé alveg búinn að koma í veg
fyrir að kærastan mín fái áhuga á ljós-
myndun. Ég var alltaf í ógeðslegu ástandi
þegar hún tók myndirnar.“
Gífurleg breyting á mánuði
Þó svo að Hjalti viðurkenni að honum
þyki erfitt að horfa á myndirnar í dag þá
sér hann ekki eftir að hafa tekið þær.
„Þetta er lífsreynsla sem hefur mótað
mig og henni vil ég ekki gleyma. Svo er
líka bara gaman að sjá breytinguna sem
verður á ekki lengri tíma. Þessar myndir
eru teknar á einum mánuði. Í rauninni þá
breytist líkamlegt útlit ekki bara í lok
meðferðarvikunnar. Það er dælt í mann
þessum 3-3½ lítra af vökva á hverjum
degi í meðferðarvikunni. 2½ lítri er þó
saltlausn til að búa líkamann undir
krabbameinslyfið sjálft og til að maður
losni við það fyrr. Á þriðja og fjórða degi
var þetta farið að sjást. Ég var orðinn
þrútinn í framan, því líkamanum tókst
ekki að losna við allan vökvann.
Ég var alltaf vigtaður á morgnana þegar
ég kom og seinni partinn þegar ég fór.
Þannig var fylgst með því hvað ég náði að
losa mig við mikinn vökva. Einn daginn
pissaði ég til dæmis ekki neitt og hafði
pissað of lítið daginn áður líka. Á þessum
einum og hálfa sólarhring þyngdist ég um
sjö kíló bara vegna vökva. Þetta sást alveg
á mér, en ég hélt að krabbameinslyfin
hefðu þessi áhrif. Ég fattaði þetta í raun-
inni ekki fyrr en ég steig á vigtina. Þegar
ég hafði þyngst fékk ég svokallaða pissu-
pillu í poka, sem ég tók einmitt mynd af.
Tveimur tímum eftir að ég tók hana piss-
aði ég eins og fíll.“
Vaknaði og fann ekki til
Hjalti segist hafa fundið fyrir miklum
dagamun á sér, ekki bara líkamlega heldur
einnig andlega og það sjáist augljóslega á
myndunum. Þá sé hármissirinn áberandi,
en meðferðin sem hann gekk í gegnum er
svo öflug að fólk missir líkamshár sín í
langflestum tilvikum.
„Það fóru öll hár af líkamanum mínum,
fyrir utan augabrýrnar. Áður en með-
ferðin hófst var ég búinn að ákveða að
snoða mig, sem var ekkert mál þar sem ég
var snoðaður í mörg ár. Það er auðvitað
auðveldara fyrir stráka en stelpur hvað
þetta varðar.“
Eftir að hafa legið í móki heima hjá sér í
marga daga segist Hjalti hafa vaknað einn
daginn og öll líkamleg vanlíðan hafi verið
á bak og burt.
„Það voru engin smá viðbrigði að finna
ekki til. Ég man eftir fyrri meðferðina, þá
var ég búinn að vera í rugli frá föstudegi til
fimmtudags. Ég vaknaði og það var allt í
lagi með mig. Fann ekki fyrir neinni van-
líðan eða ógleði og vissi í rauninni ekkert
hvernig ég ætti að haga mér. Það fyrsta
sem ég gerði var að hringja í Bryndísi
rosalega skrýtinn og eiginlega hálf leið-
inlegur. Ég bara vissi ekki hvernig ég átti
að höndla það að líða ekki illa. Það er
ótrúlega skrýtin tilfinning. Þetta gerði það
líka að verkum að ég var alltaf að bíða eftir
18. maí 19. maí 21. maí
11. júní 14. júní 16. júní
Svokölluðum brunni var komið fyrir á hverjum degi og voru lyfjapokarnir tengdir við hann.
26. maí
10. júní