SunnudagsMogginn - 10.10.2010, Blaðsíða 23

10. október 2010 23
kvöldmatar og þá er fólk orðið alltof
svangt,“ segir hún en of svangt fólk
borðar of mikið af röngum mat. Hún seg-
ir að við þessar aðstæður kalli líkaminn á
skjóta orku úr fransbrauði eða súkkulaði.
Annað sem hún tekur eftir er að fólk
vill ekki eyða tíma í að ná árangri. „Ekki
fara af stað í nóvember því þú ætlar að
verða svo æðislegur um jólin. Gefðu þér
þrjá, fjóra mánuði og taktu því rólega.
Fólk vill allt fyrir ekki neitt og helst í
gær. Þess vegna eru skyndilausnir og
kúrar vinsælir eins og hvítkálssúpuk-
úrinn, greipkúrinn og svoleiðis bull.“
Ein frjáls máltíð
Nauðsynlegt er að hugsa til lengri tíma ef
fólk vill ná árangri. „Þetta verður að vera
lífsstíll. Og til þess að vera lífsstíll þarf að
vera rúm til að fá sér hamborgara og
pitsur. Það er gott að leyfa sér eina frjálsa
máltíð í viku,“ segir hún og ítrekar að
fólk þurfi samt ekkert að sleppa sér lausu
og fara alveg yfir um í átinu. Svo vitnað
sé til orða Naglans sjálfs á blogginu: „Það
verður til súkkulaði í búðunum aftur um
næstu helgi“.
Hún segir að konur séu alltaf í megrun.
„Af hverju eru konur alltaf í megrun? Það
er ekki hægt að vera í megrun allt árið og
gefa líkamanum stöðugt of fáar hitaein-
ingar. Þá fer hann að berjast á móti.
Taktu tímabil inni á milli sem þú ert bara
að halda þér við þó þú eigir eftir að missa
nokkur kíló. Það þýðir ekki að vera stöð-
ugt að neita sér um eitthvað allt árið um
kring.“
Ragga þekkir að það er sannleikur að
baki orðunum heilbrigð sál í hraustum
líkama, að minnsta kosti að sterk tenging
er þarna á milli og ætlar að einblína á það
í framhaldsnáminu í Kaupmannahöfn.
„Eina hindrunin í því að ná árangri er
hausinn á þér. Ef þú nærð stjórn á hugs-
ununum, þá nærðu árangri. Þessi allt-
eða-ekkert hugsunarháttur er svo
ríkjandi. Fólk tekur sér tak, byrjar rosa-
lega vel en fer svo aðeins út af brautinni
og þá er bara sukkað í viku, kókópöffs í
morgunmat og hraunbiti í hádeginu. Þá
tekur fólk fleiri skef til baka en það fór
fram. Mig langar að komast að því hvaða
hugsanir eru í gangi þarna og hvað fólk
notar sem réttlætingu,“ segir hún en í
framtíðinni hefur hún áhuga á að vinna
með fólki í yfirþyngd og „tækla þessar
hugsanir með hugrænni atferlismeðferð.
Þetta snýst allt um hausinn.“
Hún bendir á að fólk megi ekki gleyma
því að það taki tíma að koma heil-
brigðum lífsháttum í vana. „Skipulagn-
ing skiptir miklu máli,“ segir hún og er
þá að meina hvað varðar heilbrigðan lífs-
stíl.
Lifði á samlokum og pitsum
Sjálf steig hún sín fyrstu skref inn á lík-
amsræktarstöð árið 1999. Þá var hún
mun þyngri en hún er nú, um 80 kíló og
„lifði á Sómasamlokum og pitsum og
reykti eins og strompur“. Ragga er í ein-
staklega góðu formi núna og því erfitt að
ímynda sér að hún hafi verið marga daga
að jafna sig eftir útihlaupin í kringum
Tjörnina á menntaskólaárunum.
„Ég spáði ekkert í það hvað ég var að
borða heldur hugsaði mataræðið bara út
frá því hvað mig langaði í þá og þá stund-
ina,“ útskýrir hún.
„Inni í mér er feit kona sem ég berst
við á hverjum degi að halda inni. Ég velti
því samt fyrir mér að ef ég hefði verið
grönn að upplagi hefði ég eflaust ekki
haft hvatann til að halda mér á þessari
braut. Fólk sem snýr við blaðinu og
stundar heilbrigðan lífsstíl þarf ekkert
endilega að vera feitt. Grannt fólk leitar
líka til mín, það er hægt að vera innan-
feitur, grannur en með háa fituprósentu,
of hátt kólesteról eða of háan blóðsykur.
Ég legg áherslu á að heilsan sé í lagi. Það
er hægt að vera feitur og fitt.“
Hún bendir samt á að ákjósanlegt sé að
halda sig í kjörþyngdarrammanum þó
það sé hægt að vera með tíu eða fimmtán
aukakíló og vera í hörkuformi. „Það er
nauðsynlegt að vera meðvitaður en samt
lifa ekki eins og munkur. Þetta er lífsstíll,
þú hefur stjórnina og kemur þér inn á
beinu brautina þó þú hafir dottið í
snakkpokann í gær.“
Hún vill ekki að fólk einblíni á vigtina
heldur eigi það að reyna að finna stað
sem því líður vel á. Að einblína á ákveðna
tölu á vigtinni í heilsueflingu sé aðeins
uppskrift að „óeðlilegum væntingum,
örvæntingu og gráti“.
Borðaðu venjulegan mat
Hún vill að fólk borði allan venjulegan
mat, reyni heldur að forðast mikið unnar
matvörur enda aðhyllist hún ekki kúra
sem hampa eða úthýsa vissum mat.
Hún segir að fólk þurfi að gefa sér tíma
fyrir líkamsrækt og setja hana í forgang,
ef það vill efla heilsuna. Þetta þarf þó
ekki að vera einhver óratími í senn.
„Gæði fram yfir magn. Ég fer og tek á því
og er í augnablikinu en ekki að hugsa um
hvað ég eigi að hafa í matinn í kvöld,“
segir Ragga en ferð í ræktina tekur hana
um 70 mínútur með upphitun og öllu.
Hún bendir fólki á að finna æfingar
sem því líkar. Sjálf er hún mikið að lyfta
en segir að fólk eigi að finna sér þjálfun
við hæfi. „Hreyfðu þig! Blóðflæðið örv-
ast, hjarta og æðakerfi styrkist, þér líður
betur en endorfínið streymir eftir æf-
ingu. Hreyfing fyrirbyggir allskyns sjúk-
dóma. Læknar eru meira að segja farnir
að skrifa upp á hreyfingu fyrir fólk.“
Þegar Ragga byrjaði fyrst að æfa fór
hún í svokallaða Body Pump-tíma sem
eru lyftingahóptímar. „Mér hafði alltaf
fundist drepleiðinlegt að hreyfa mig en
þarna fann ég mig. Þú ert bara að berjast
við sjálfan þig en ég fann mig ekki eins í
hópíþróttum, þó ég hafi æft handbolta
þegar ég var yngri. Ég fann það fljótlega í
lyftingunum að ég er sterk í grunninn.
Svo bara vatt þetta einhvern veginn upp
á sig. Ég fór að færa mig yfir í salinn og
lyfta ein og fór til þjálfara um tíma. Svo
varð þetta að lífsstíl.“
Hvatinn hjá henni var ekki útlitið til að
byrja með. „Ég var vel þétt og of þung
fyrir mína hæð en ég pældi ekkert í því
og var alveg sama þó ég væri með ein-
hver aukakíló.“
Mikilvægt að lyfta
Hún segist leggja áherslu á að við-
skiptavinir sínir lyfti. „Líkaminn verður
skilvirkari með meira kjöti á sér. Vöðvi
er virkur vefur. Hann er alltaf að vinna.
Þú situr bara heima og horfir á á The Bold
and the Beautiful og ert að brenna miklu
meira en kardíó-kanínan við hliðina á
þér. Þegar þú lyftir lóðum fer líka þessi
eftirbruni í gang því vöðvinn er ennþá að
vinna.“
Ragga segir að konur séu gjarnan
hræddar við lyftingar og séu oft „að luf-
sast í einhverjum tvinnakeflislóðum því
þær vilja ekki vera massaðar,“ og leggur
hún áherslu á að þetta sé óþarfa hræðsla.
„Kona sem lyftir fær bara mótaðri
skrokk og betri efnaskipti, treystu mér,
ég er að reyna að fá stærri vöðva. Þú þarft
að éta eins og búrhveli til þess!“
Heilsumenningin í Kaupmannahöfn
Hver skyldi helsti munurinn vera á Dön-
um og Íslendingum í heilsumálunum?
„Kaupmannahafnar-Danir eru grannir.
Hjólamenningin er mikil, sumir hjóla
meira en klukkutíma á dag í og úr vinnu.
Sjálf stíg ég aldei upp í bíl nema á Íslandi,
ég hjóla og geng allt. Danir borða frekar
hollt með þessi grófu brauð sín en þeir
„hugga sig“ líka mikið, drekka bjór og
fara út að borða,“ segir Ragga sem játar
að vera mikil áhugamanneskja um
náungann og hvað hann setji ofan í sig.
Hún segir að við hátíðleg tilefni séu
Danir meira með brauð og álegg, niður-
skorið grænmeti og ávexti frekar en í
„rjómatertunum og með majónesið vell-
andi“ eins og er í mörgum tilfellum hér-
lendis.
En hvernig haga Danir sér í ræktinni?
„Þeir eru ekki mikið í einkaþjálfun,“
segir hún en öfugt við það sem margir
halda skilar hjólamenningin sér inn á
líkamsræktarstöðvarnar. „Þeir hjóla í
ræktina, fara í spinning og hjóla svo
heim,“ segir hún og bætir við að oft og
tíðum sé Tour de France-gallinn ekki
langt undan.
Er engin ofurkona
Henni finnst hreyfingin hjá Dönunum
fléttast vel inn í daglegt líf, sem er stórt
atriði. Það þarf skipulagningu og að
skapa vana. „Ef ég fer ekki í ræktina
finnst mér ég vera skítug. Mér líður eins
og ég hafi ekki burstað tennurnar. Þetta
er svo eðlilegur hluti af mínum degi að
þetta er jafn venjulegt og að baða sig. Ég
sleppi ekki æfingum ef ég fer til útlanda.
Ég er búin að æfa á líkamsræktarstöðvum
í hverri einustu borg og krummaskuði
sem ég hef farið til. Ræktin er alltaf í for-
gangi,“ segir hún og hún segir að þessi
forgangsröðun sé samt ekki alltaf auð-
veld. „Ég þoli ekki þegar einhver heldur
því fram að ég sé einhver ofurkona. Ég er
ekki alltaf í stuði. Eins og aðra langar mig
í súkkulaðiköku. Ég er algjört átvagl og
borða sverustu karlmenn undir borðið.
Ég hef ákveðnar bremsur á sjálfri mér því
ég vil hugsa um heilsuna og líta út á
ákveðinn hátt. Ef ég tek stóran nammi-
dag finn ég líka hvað mér líður illa á
mánudeginum, eins og ég sé þunn.
Þannig vil ég ekki lifa. Þá finn ég hvað
sykurinn gerir. Hann hefur áhrif á skapið
svo ekki sé minnst á heilsuna.“
Hún segist ekki búa yfir neinni töfra-
lausn, vinna búi að baki árangri. „Stund-
um koma dagar sem mig langar frekar til
að ganga á glóandi kolum en fara í rækt-
ina en ég fer samt því ég veit að mér líður
betur á eftir,“ segir Ragga, sem tekur sér
alltaf frí einn dag í viku, yfirleitt á
sunnudegi, þó hún sitji ekki í sófanum
allan daginn.
Á blogginu sést að Ragga notar gjarnan
orðið niðurskurður. „Ég þoli ekki orðið
megrun og reyni að forðast að nota það.
Niðurskurður er kominn beint úr fit-
ness-heiminum þar sem fólk talar um
„að skera“. Að skera er í raun bara fínna
orð yfir megrun. Ég nota líka orðið fitu-
tap. Mér finnst megrun hafa fengið á sig
neikvæðan stimpil í gegnum tíðina. Að
vera í megrun þýðir að vera alltaf í ein-
hverjum kúr eða átaki. Þetta er lífsstíll.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
’
Af hverju eru konur alltaf í
megrun? Það er ekki hægt að
vera í megrun allt árið og
gefa líkamanum stöðugt of fáar
hitaeiningar. Það þýðir ekki að
vera stöðugt að neita sér um eitt-
hvað allt árið um kring.