SunnudagsMogginn - 17.04.2011, Qupperneq 32

32 17. apríl 2011
Nú hugsar hann sig um í stutta stund og bætir síðan við:
„Ég held að það sé einhver Einar í mér. Útlitslega er ég
reyndar frekar ólíkur honum eins og Einari er lýst í bók-
inni; hann er mun grennri en ég!“ segir Hjálmar og hlær.
„Hann er líka meiri töffari í bókunum en ég geri hann. Ég
held ég hafi smollið ágætlega inn í karakterinn í útvarps-
leikhúsinu; raddlega finnst mér hann líkur mér en þó ég
hafi lengi verið í mynd á ég alltaf jafn erfitt með að hafa
eitthvert vit á því hvort ég geri vel þegar ég sé mig. En ég
held að vel hafi tekist til í þetta sinn. Mér finnst ég þó allt-
af hálfvanhæfur til að tala um það og finnst það satt að
segja hálfóþægilegt.“
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem Hjálmar kemur nálægt
fréttum. Áður voru það reyndar ekki-fréttir; hann „að-
stoðaði“ lengi Hauk Hauksson ekki-fréttamann, þann
vinsæla útvarpsmann.
Þegar blaðamaður slengir því fram að hann sakni
Hauksins, eins og hann var gjarnan kallaður, kemur í ljós
að sama má segja um Hjálmar.
„Ég sakna hans líka! Og held því fram að slæmt sé fyrir
samfélagið að rödd Hauks skuli ekki heyrast lengur. Eins
og ástandið hefur verið undanfarið hefði hann þurft að
vera á ferli. Ekki bara mín vegna heldur samfélagsins
alls.“
Haukur veitti gríðarlegt aðhald, að mati Hjálmars, bæði
stjórnmálamönnum og öðrum fjölmiðlamönnum. „Mér
finnst þróunin því miður hafa orðið of mikið í þá átt að
venjulegir fjölmiðlar séu farnir að segja fullt af ekki-
fréttum, sem er ekki þeirra hlutverk.“
Hjálmar verður alvörugefinn: „Þeir eiga að segja fréttir,
en ekki-fréttastofur eiga að segja ekki-fréttir!“
Bætir svo við: „Ég held að samfélagið hafi ekki verið
tilbúið til þess að höndla sannleikann og þess vegna hafi
honum einfaldlega verið ýtt til hliðar; sérstaklega í góð-
ærinu og ekki síður eftir að allt hrundi.“
Þeir Haukur kynntust á Rás 2 á sínum tíma „og það var
ekki síður tilviljun en þegar ég kynntist Einari“.
Þetta var í upphafi tíunda áratugarins. „Davíð Þór
Jónsson var í samstarfi við Hauk og ekki-fréttastofuna en
þurfti óvænt að hætta, ég var staddur á RÚV fyrir til-
viljun, rakst á Haukinn og fór í starfsviðtal. Síðan hafa
leiðir okkar oft legið saman. Ég rakst meira að segja á
hann á dögunum. Hann sagðist hættur í fréttunum og
vera í fínu djobbi hjá skilanefnd Landsbankans. Honum
dauðleiðist að vísu og langar aftur í útvarpið, en er á fín-
um launum …“
Haukur beinskeyttari en aðrir
Hjálmar segir að ekki megi misskilja sig; sá gamalkunni
fréttamaður, Páll Benediktsson, sé upplýsingafulltrúi
skilanefndar bankans en ekki megi rugla honum saman
við Hauk. „Haukurinn segist vera í teyminu og einmitt
hafa komið að upplýsingagjöf vegna Icesave, bæði upp-
haflega og um daginn þegar kosið var um samninginn …“
Hjálmar segir marga hafa komið að því að skrifa ekki-
fréttirnar. „Haukur er dálítill kóngur og honum var illa
við ef reynt var að taka ritstjórnarvaldið af honum en það
gerðist undir lokin. En margir komu við sögu, sumir
virðulegir fjölmiðlamenn, sem kannski vilja ekki láta
bendla sig við ekki-fréttamennsku. Ég er hins vegar aldr-
ei feiminn að játa samstarf við Hauk. En ég geri ekki neitt
án hans; ég er bara verkfæri Hauks …“
Einhvers konar ekki-fréttagrín er fyrir hendi víða um
lönd, en þegar spurt er hvernig Haukurinn hafi orðið til
segist Hjálmar ekki viss. Spyrja verði þá sem réðu ríkjum
á Rás 2 á sínum tíma.
„Fjölmiðlar gera gjarnan grín að sjálfum sér,“ segir
Hjálmar. Nefnir sígildan, breskan þátt; Not the Nine
O’Clock News, og Saturday Night Life hinum megin Atl-
antsála. „Ég held reyndar að Haukurinn hafi þróast út í
eitthvað annað; hann fór að lifa algjörlega sjálfstæðu lífi
og varð miklu beinskeyttari en gengur og gerist með
ekki-fréttastofur.“
Hann telur alþýðu manna hérlendis kalla eftir Haukn-
um, en stjórnmálaelítan og fjölmiðlaklíkurnar hafi að öll-
um líkindum sameinast um að halda honum frá þjóðinni.
Talandi um stjórnmál og klíkur; Hjálmar bauð sig
óvænt fram, og með nánast engum fyrirvara, fyrir Næst
besta flokkinn í sveitarstjórnarkosningunum í fyrra í
Kópavogi og náði kjöri. Hvernig þykir honum það hlut-
verk?
„Það er örugglega ekki best skrifaða hlutverk sem ég
hef tekið að mér, en örugglega það erfiðasta af því að
maður fær ekkert handrit, það er engin sminka, enginn
búningahönnuður og enginn hvíslari. Hlutverkið er því
býsna snúið og það eina sem maður getur gert er að henda
sér í verkefnin og reyna sitt besta. Oft virðist það reyndar
ekki nóg.“
Hjálmar segist hafa áttað sig á því á fyrstu mánuðunum
við þetta nýja verkefni að pólitíkin sé langhlaup.
„Hlutirnir taka tíma – stundum alltof langan tíma, að
því er mér finnst, og það er líklega það erfiðasta við póli-
tíkina. Viðbragðsflýtirinn verður að vera meiri en hann er
oft.“
Hann segir umræðuna líka snúast allt of mikið um
gamaldags pólitík. „Ég er ekki í grónum stjórnmáflokki;
Hjálmar á sviði Borgarleikhússins árið 2007 í verkinu Hér og nú. Aðrir leikarar voru Arndís Hrönn Egilsdóttir, Elma
Lísa Gunnarsdóttir, María Heba Þorkelsdóttir og Stefán Stefánsson.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Hjálmar 2008 í Hafnarfjarðarleikhúsinu í nýju íslensku gam-
anleikriti, Halla og Kári, eftir Hávar Sigurjónsson.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Kosninganótt í Kópavogi 2010. Rannveig H. Ásgeirsdóttir, oddviti Lista Kópavogsbúa, Hjálmar Hjálmarsson, oddviti Næst
besta flokksins og Ármann Kr. Ólafsson, oddviti Sjálfstæðisflokksins, ræða málin á kosninganóttina.
Morgunblaðið/hag
Atvinnulaus ekki-fréttamaður árið 2004, en um það bil að
stíga á svið eftir sex ára hlé í Meistaranum og Margarítu.
Morgunblaðið/Golli