SunnudagsMogginn - 26.06.2011, Blaðsíða 21

26. júní 2011 21
an þá misstum við nú einn úr fjölskyld-
unni í dauðaslysi hérna í götunni,“ segir
Guðjón Steingrímur. „Hann sonur systur
minnar var ekki nema átta ára pjakkur
þegar hann hljóp án þess að horfa í kring-
um sig út á götuna hérna fyrir utan og fyr-
ir bíl og lést,“ segir hann.
Samhent fjölskylda
Það er mikil saga í þessu húsi og þessari
samhentu fjölskyldu þar sem stuðningur
og hjálp er gagnkvæm. Þannig aðstoðaði
María Jóhönnu og Pétur þegar þau voru
sextán ára komin með sitt fyrsta barn.
Þegar María eltist fór Jóhanna að sinna
henni á meðan hún hafði heilsu til. En fyr-
ir fjórtán árum veiktist Jóhanna af
krabbameini og síðustu tvö árin hafði hún
enga heilsu til að sinna móður sinni. Þá
tók Guðjón Steingrímur við að sinna móð-
ur sinni. „Já, það hefur komið sér vel að
þetta er svona fjölskylduhöll hérna,“ segir
Pétur. „Og svo fóru þær mæðgurnar sama
daginn. Hún konan mín hafði alltaf sagt að
hún hefði það á tilfinningunni að hún
myndi fara á sama tíma og mamma sín,
þegar það varð raunin þá brá manni svo-
lítið, því það stóð upp á dag. Hún María
hafði verið mjög hress, hlaupandi um
íbúðina í göngugrindinni sinni alveg þartil
að hún varð 92 ára að hún fór á hjúkr-
unarheimilið. En hjá Jóhönnu var þetta
alltaf barátta eftir að hún greindist með
krabbameinið og síðustu tvö árin voru
sérstaklega erfið hjá henni. Þá var hún
komin með beinþynningu og fékk tvisvar
sinnum samfall í hryggjarliðum, meðferðin
og aðgerðirnar sem því fylgdu voru erfiðar.
Hún fór í síðasta skiptið í lyfjameðferð í
febrúar 2010 en ákvað eftir það að fara ekki
í fleiri meðferðir. Þá var það takmark
hennar í lífinu að ná fermingu elsta barna-
barnsins síns og það tókst,“ segir Pétur.
„Ég fékk síðan hringingu þarna aðfar-
arnótt 1. júní,“ byrjar Guðjón Steingrímur
að segja frá, „um að móðir mín hefði látist
þá um nóttina. Ég var ekkert að hringja í
hina fyrr en undir morgun, við ákváðum
síðan að hittast á Skjóli kl. 9, Karl systur-
sonur minn sem er prestur var með okkur á
fundinum þegar við fáum hringingu frá
líknardeildinni í Kópavogi þar sem okkur
er sagt að við ættum að koma upp á líkn-
ardeild því hugsanlega sé Didda (Jóhanna)
að kveðja þennan heim. Þar er þá Einar
Pálmi, bróðir Karls prests, sem hafði verið
niðri í bæ og allt í einu fundist að hann yrði
að fara til Jóhönnu frænku sinnar þá stund-
ina sem hann og gerði. Hann náði að vera
með henni síðustu mínúturnar og erum við
honum mjög þakklátir fyrir það. Rétt eins
og við erum þakklátir séra Karli fyrir
stuðning hans og hans aðstoð í gegnum
þetta allt. En hún Didda andaðist þarna í
því er við komum inn til hennar,“ segir
Guðjón Steingrímur. Þannig kvöddu
mæðgurnar þennan heim sama daginn
enda verið samrýndar í lífinu og hví ekki í
dauðanum líka? Þeir þrír karlmenn sem eru
í einni stofunni á þessu fjögurrra hæða húsi
eru samrýndir líka, búa hver á sinni hæð-
inni og standa saman.
Guðjón Steingrímur Guðjónsson bróðir Jóhönnu
og sonur Maríu en við hlið hans er Pétur Rönning
Jónsson sem var eiginmaður Jóhönnu og tengda-
sonur Maríu. María og Jóhanna féllu báðar frá
þann 1. júní síðastliðinn. M
argir hyggjast ferðast um okkar fagra land í sum-
ar. Það setur þó strik í reikninginn að verð á elds-
neyti, bensíni og dísilolíu er óvenjuhátt og litlar
líkur á að það lækki á næstu mánuðum. Það er því
um að gera að ferðast nokkur saman, skipuleggja ferðalögin vel
og fara í styttri ferðir. Víða um land eru frístundahús stétt-
arfélaga og margir eiga nú orðið hjólhýsi og tjaldvagna. Það er
því upplagt að ferðast um nágrennið, á þann hátt kynnist mað-
ur landinu enn betur en ella. Það er góð hugmynd taka eitthvert
visst viðfangsefni fyrir, til dæmis fjöll, sögufræga staði, hella,
fossa og heitar laugar. Á Íslandi eru margir fallegir fossar sem
vert er að kynnast nánar og náttúrulaugar sem oft eru utan al-
faraleiðar. Ekki langt hér frá Reykjavík er Fitjaá sem rennur úr
Eiríksvatni og í Skorradalsvatn innst í Skorradal. Í Fitjaá er afar
fallegur og sérstakur foss sem heitir Hvítserkur, í Fitjaá eru
einnig nokkrir minni fossar. Það tekur um það bil 40 mínútur
að ganga að Hvítserk af veginum. Þetta er falleg leið og auðveld
og umhverfið býður upp á nokkrar skemmtilegar gönguleiðir.
Í landi Reykja í Lundarreykjadal er merkileg laug sem vert er
að skoða, það er Krosslaug.
Sagan segir að frá því að þingmenn vildu ekki láta skíra sig til
kristinnar trúar í ísköldu Þingvallavatni. Þingmenn Vesturlands
létu því skíra sig í Krosslaug sem einnig er kölluð Reykjalaug.
Vatnið í Krosslaug er talið hafa mikinn lækningamátt og var
laugin vinsæll baðstaður í aldaraðir. Þeir sem ætla að ferðast um
Vesturland í sumar ættu að heimsækja Lýsuhólslaug og taka þar
sundsprett og slaka svo á í heita pottinum. Laugin er að því leyti
sérstök að í hana rennur heitt ölkelduvatn, ekki er blandað klór
í vatnið og eru því gæði þess einstök. Lýsuhólslaug er eitt best
varðveitta leyndarmálið hvað varðar Íslenskar sundlaugar,
unnendur sunds og heitra baða ættu því ekki að láta hjá líða að
heimsækja laugina í sumar. Allir kannast við Skógafoss og flest-
ir Íslendingar hafa séð hann með eigin augum. Skammt frá
Skógafossi er annar fallegur foss sem fáir hafa skoðað, þetta er
Dölufoss í Dalá sem rennur við býlið Eystri-Skóga. Fossinn er í
gilinu skammt fyrir ofan bæinn. Þetta er fallegt svæði sem gam-
an er að ganga um og útsýnið er stórbrotið þegar vel viðrar. Í
Fljótshlíðinni er fallegur foss, Merkjárfoss, sem margir hafa séð
enda blasir hann við af veginum, margir kalla Merkjárfoss
Gluggafoss. Merkjá er skammt fyrir vestan Múlakot. Til þess að
upplifa töfra fossins þarf maður að ganga upp að honum og
skoða hann í návígi og hlusta á hann. Tilvalið er að setjast niður
við Merkjárfoss og hugleiða um stund og slaka á.
Skammt frá Flúðum, rétt hjá kirkjujörðinni Hruna er Hruna-
laug. Laugin er í grösugu gili og rennur volgur lækur í laugina.
Við laugina er gamalt hús sem hægt er að skipta um föt í. Laug-
arnar eru raunar tvær og er vatnið þægilega heitt eða um 38
gráður. Umhverfið er einstaklega friðsælt og fallegt og er ein-
stök upplifun að baða sig þarna.
Fagur staður sem er svo sannarlega þess virði að heimsækja er
Strútslaug
sem er að Fjallabaki eins og það heitir. Ekið er inn á hálendið
rétt hjá Hrífunesi og farin Öldufellsleið. Þar sem vegirnir sam-
einast við afleggjarann milli Mælifells og Veðurháls er slóðinn
inn að Strútsskála. Frá Strútsskála er um það bil tveggja
klukkustunda ganga að lauginni. Þetta er fjölbreytt og
skemmtileg gönguleið en gengið er yfir Skófluklif og norður
fyrir Strút. Strútslaug er svo innst í Hólmsárbotnum. Náttúran
þarna er sérstök og er eins og maður sé staddur í vin í eyði-
mörkinni. Lauginni hefur verið skipt í tvennt með hleðslu.
Strútslaug hefur lengi verið vinsæl, um það vitna mannvist-
arleifar í nágrenni hennar. Gangnamenn hafa sennilega í alda-
raðir baðað sig í lauginni eftir erfiðan dag og látið þreytuna líða
úr líkamanum. Á þessu svæði eru margar áhugaverðar göngu-
leiðir og fátt er betra en að baða sig í Strútslaug eftir hressandi
göngu og njóta friðar og fegurðar öræfanna. Í Vestur-
Skaftafellssýslu er margir fagrir fossar. Sérstakir fossar eru í
Selá. Til að komast að Selá er ekið sem leið liggur í áttina til
Lakagíga og að eyðibýlinu Heiðarseli.
Til norðurs frá veginum rennur Selá í djúpu gili og nokkru
neðar rennur hún svo í Fjarðará.
Í Selár eru nokkrir afar sérstakir slæðufossar sem áhugavert
er að skoða og taka myndir af. Það er góð hugmynd að ganga
upp með Selá, útsýnið er fagurt og náttúran fjölbreytt.
Já, hvers vegna ekki að ferðast um Ísland í sumar, kynnast
náttúrunni og bæta heilsuna, anda djúpt, hreyfa sig og borða
minna.
Fossar og
heitar laugar
Ferðalög
Sigmar B. Hauksson
Skannaðu kóðann til
að lesa minning-
argreinar um Jóhönnu
í Morgunblaðinu.
Skannaðu kóðann til
að lesa minning-
argreinar um Maríu í
Morgunblaðinu.