SunnudagsMogginn - 26.06.2011, Blaðsíða 32

32 26. júní 2011
Rúna (Sigrún Guðjónsdóttir), gerði þetta plakat fyrir Happdrætti Há-
skóla Íslands en grafísk hönnun fær sitt pláss á sýningunni en safnið
leitar nú að plakötum úr hönnunarsögunni.
Stóllinn með bláu setunni er hannaður ár-
ið 1962 af Sveini Kjarval fyrir Kaffihúsið
Tröð, sem var á annarri hæð hússins við
Austurstræti 18. Hafin var endurfram-
leiðsla á stólnum árið 2003 af húsgagna-
framleiðandanum Hansen & Sørensen í
Danmörku en slík endurframleiðsla á ís-
lenskum húsgögnum 20. aldar er næsta
fátíð enn sem komið er. Hinn tréstóllinn
er líka eftir Svein og er frá 1952 á meðan
sá efsti er borðstofustóll eftir Árna Jón-
son frá um 1960.
an aðgang að þessari sögu. Þó eigum við auðvelt
með að draga upp mynd af mörgu því sem hefur
skapað hönnunarvettvanginn á Íslandi, til að
mynda af þeirri iðnvæðingu sem hér varð á 20.
öldinni við nútímavæðingu íslensks samfélags,“
segir á vef safnsins.
Húsgögnin á meðfylgjandi myndum eiga það
sammmerkt að vera frá því um eða eftir miðja
síðustu öld.
„Húsgagnaframleiðsla var gríðarlega stór og
sinnti heimamarkaði,“ segir Harpa Þórsdóttir
safnstjóri. Hún segir íslensku hönnunarsöguna
hefjast með fyrstu menntuðu arkitektunum og
húsgagnahönnuðunum en Hönnunarsafn Íslands
Húsgögnin okkar
Íslensk húsgögn frá því um og upp úr miðri síðustu öld
skipa stóran sess í sýningunni Hlutirnir okkar, sem
stendur yfir í Hönnunarsafni Íslands í Garðabæ. Sýn-
ingin varpar ljósi á íslenska hönnunarsögu, sem hefur
enn ekki verið rannsökuð til hlítar.
Texti: Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
Myndir: Kjartan Þorbjörnsson golli@mbl.is
Gærustóll frá um 1960. Ásgeir Einarsson framvæmdastjóri hús-
gagnagerðar Sindra hf. á þeim tíma, hannaði Sindrastólinn eins og
hann er gjarnan nefndur. Þennan stól þekkja margir Íslendingar. Hann
varð mjög vinsæll og var bæði notaður í unglingaherbergi og stofur Ís-
lendinga. Nútímalegt form stólsins er fengið með trefjaplastskel sem
gæran klæðir af og má segja að ný formsköpun hafi komið fram í slík-
um húsgögnum, þegar stálgrindur og ekki síst ýmis plastefni urðu vin-
sæl í húsgagnagerð. Íslensk sauðargæra jók á frumleikann og varð vin-
sælt áklæði um tíma.
Hengilampi úr áli, Hekla (1962), eftir Jón Ólafsson og Pétur B. Lúth-
ersson. Þegar Jón og Pétur voru á öðru ári við nám í Listiðnaðarskól-
anum í Kaupmannahöfn tóku þeir þátt í lampasamkeppni. Hugmynd
þeirra var að hanna lampa með góðri lýsingu en að hafa hann þannig að
hann mætti leggja saman við geymslu til að minnka fyrirferð. Lampinn
hlaut fyrstu verðlaun og var framleiddur af Fog & Mörup í Danmörku í
15 ár og seldur víða um heim. Hann fékkst einnig á Íslandi í Rafbúð Do-
mus Medica en í dag má helst finna hann hjá antíksölum sem sérhæfa
sig í norrænni hönnun. Form lampans hvað lýsingarhönnunina sjálfa
varðar er dæmigert fyrir ljósahönnun norrænna hönnuða og arkitekta
eins og Alvars Aalto og Pouls Henningsen, þar sem lýsingin dreifist vel
niður og skífurnar veita mjúkri birtu til hliðanna og upp.
Gunnar H. Guðmundsson hannaði stólinn Höfðingja. Frumgerð stólsins var gerð árið 1959-1960 og annaðist
húsgagnasmíðaverkstæði Friðriks Þorsteinssonar við Skólavörðustíg smíðina en Bólstrun Ásgríms P.Lúðvíks-
sonar við Bergstaðastræti vann alla leðurvinnu. Kristján Siggeirsson hf. hóf svo framleiðslu á honum og var
hann meðal annars notaður lengi á Kjarvalsstöðum. Stóllinn var sýndur á listiðnaðarsýningu í München árið
1961 og hlaut þar gullverðlaun fyrir hugmynd og handverk.
S
ýningin Hlutirnir okkar hefur verið
opnuð í Hönnunarsafni Íslands í
Garðabæ. Sýningin er á völdum
gripum úr eigu safnsins en frá stofn-
un þess árið 1998 hefur safnið fengið marga
góða gripi sem varpa ágætu ljósi á íslenska og
erlenda hönnun. Safneignin endurspeglar nú
þegar þá miklu fjölbreytni sem hönn-
unarsagan samanstendur af en að þessu sinni
er lögð áhersla á að sýna íslensk húsgögn og
prentgripi.
„Íslensk hönnunarsaga er óljós að því leyti
að hún hefur ekki enn verið rannsökuð til
hlítar og almenningur hefur ekki haft greið-