SunnudagsMogginn - 26.06.2011, Blaðsíða 23

26. júní 2011 23
T
vö stef eru öðrum sterkari í Sunnudagsmogganum að þessu sinni, annars vegar
æska og afrek og hins vegar það sem enginn fær vikist undan, sjálfur dauðinn.
Ungt afreksfólk setur ríkan svip á blaðið í dag. Þrátt fyrir ungan aldur, hún er
fædd árið 1984, er Sæunn Þorsteinsdóttir sellóleikari komin í draumastöðu
hvers tónlistarmanns. Hún lifir á flutningi tónlistar, bæði sem einleikari með hljóm-
sveitum og sem kammertónlistarmaður, og velur sín verkefni vítt og breitt um heiminn.
Bakgrunnur Sæunnar er ekki af lakara taginu, hún lauk prófi frá hinum virta Juilliard-
tónlistarháskóla og er meðlimur í rómaðri akademíu Carnegie Hall. Hún gerir út frá New
York, suðupotti tónlistar og menningar, en leggur áherslu á að rækta samband sitt við Ís-
land. „Ég reyni að koma heim þrisvar til fjórum sinnum á ári. Ætli ég yrði ekki brjáluð
annars!“ segir hún í samtali í blaðinu. Þessa dagana heiðrar Sæunn Vestfirðinga með nær-
veru sinni á tónlistarhátíðinni Við Djúpið og í haust mun hún leika einleik með Sinfón-
íuhljómsveit Íslands í Hörpunni. Hún brennur í skinninu að vinna með hljómsveitinni og
nýja aðalstjórnandanum, Ilan Volkov. „Það er nákvæmlega svona fólk sem við þurfum,“
segir Sæunn um hann. Hæglega má snúa þeim ummælum upp á hana sjálfa.
Skapti Hallgrímsson blaðamaður bregður birtu á annan kornungan afreksmann í
Sunnudagsmogganum í dag, norður-írska kylfinginn Rory McIlroy, sem sigraði með
miklum glæsibrag á Opna bandaríska meistaramótinu um liðna helgi. Eftir lesturinn
stendur mynd af heilsteyptum og hæfileikaríkum ungum manni með báða fætur á jörð-
inni. Kostuleg eru ummæli McIlroys eftir að hann klúðraði með eftirminnilegum hætti
sigri á US Masters í vor. Í kjölfarið fóru golfunnendur á límingunum. McIlroy hélt þó haus
og sagði orðrétt við velgjörðarmann sinn: „Ég skil satt að segja ekki öll þessi læti, […]
vegna þess að þetta var golfmót – og ég er bara tuttugu og eins.“ Gagnrýnendum sínum
svaraði kappinn svo fullum hálsi á vellinum um síðustu helgi. Björt er sú framtíð.
Mæðgur létust sama daginn
Mæðgurnar María Valgerður Jónsdóttir og Jóhanna Sigfríður Guðjónsdóttir voru líkar í
útliti og ákaflega samrýmdar í lifanda lifi, bjuggu til að mynda alla tíð í sama húsinu. Eng-
an óraði þó fyrir að þær myndu kveðja þennan heim sama daginn, 1. júní síðastliðinn,
enda þótt Jóhanna hefði raunar um tíma haft hugboð um að þær færu á sama tíma. María
var komin á tíræðisaldur og Jóhanna hafði um árabil glímt við erfið veikindi. Börkur
Gunnarsson blaðamaður rekur sögu mæðgnanna í blaðinu í dag með aðstoð Guðjóns
Steingríms Guðjónssonar, sonar og bróður, og Péturs Rönning Jónssonar, eiginmanns Jó-
hönnu. Það er merkileg saga.
Í tilviki mæðgnanna hafði dauðinn um stund verið nálægur. Aðra sögu má segja um
einn fremsta myndlistarmann þessarar þjóðar, Georg Guðna Hauksson, sem varð bráð-
kvaddur um síðustu helgi, aðeins fimmtugur að aldri. „Hann var agaður og vinnusamur
listamaður, og þróaðist list hans hægt og örugglega,“ segir Einar Falur Ingólfsson blaða-
maður í grein í Lesbók í dag. „Á vissan hátt má segja að hann hafi afhelgað landið sem for-
verar hans höfðu baðað í rómantísku og sögulegu ljósi, hann nálgaðist það út frá formi og
tilfinningu, frekar en út frá sögulegum gildum.“
Við þessi orð er engu að bæta.
Æskufjör og dauði
„Ég hafði tekið eftir þessari stelpu og
mér leist vel á hana. Það virðist hafa
verið gagnkvæmt.“
Lúðvík Geirsson. Þau Arnbjörg Sigtryggsdóttir áttu
70 ára brúðkaupsafmæli vikunni.
„Ætli ég geti ekki líkt þessu við að
missa sveindóminn.“
Þróttarinn Sveinbjörn Jónasson skoraði
þrjú mörk í sigurleik Þróttar gegn Fram í
bikarkeppnini.
„Ég hélt að það væri ein-
hver að fíflast í mér – gera
grín og hafa gaman af karl-
inum.“
Gunnlaugur Sigurðsson 79 ára, sem
hlaut titilinn Reykvíkingur ársins 2011.
„Mér finnst gaman að brjóta
hefðir og breyta til.“
Jón Gnarr borgarstjóri sem veiddi ekki fyrstur
í Elliðaánum eins og venja er. Það gerði
Reykvíkingur ársins, Gunnlaugur Sigurðs-
son.
„Stóra frumvarpið var til-
raun. Nú erum við búin að sjá
hagfræðilega greiningu á afleið-
ingum slíks fyrirkomulags. Ég held
við eigum að læra af
reynslunni, setjast
yfir málið að nýju og
búa til nýtt frum-
varp …“
Árni Páll Árnason efnahags-
og viðskiptaráðherra um
hið svokallaða stóra frum-
varp sjávarútvegsráðherra
um breytingar á stjórn fisk-
veiða.
„Hér hefur vantað
lækna árum saman – svo
lengi sem ég man eftir mér.“
Þorvaldur Ingvarsson, forstjóri Sjúkra-
hússins á Akureyri.
„Ég frétti seinna meir að
einhver hefði reynt að selja
Séð og heyrt myndir af okkur
Ágústi [Bent] á röltinu um Gí-
braltar að borða ís.“
Steinþór Hróar Steinþórsson, Steindi Jr. um
„fáránleika frægðarinnar“ á Íslandi.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
ekki verið til staðar. Eftir því sem mál skýrast frá
mánuði til mánaðar verður ljóst að hin óþarfa
undanlátssemi ríkisstjórnarinnar sem var að
molna í sundur, gagnvart væntanlegum nefnd-
armönnum, reyndist mjög skaðleg.
Atlanefndin verri en engin
Að vísu var ráð fyrir því gert að Alþingi sjálft
myndi fela nefnd þingmanna að setja saman plagg
eftir að hafa rýnt í skýrslu Rannsóknarnefnd-
arinnar. Sú nefnd rann svo sem vænta mátti lóð-
beint á rassinn. Hún skoðaði ekki nokkurn hlut
sjálfstætt, sem henni þó bar. Klippti bara sundur
búta úr fyrri skýrslunni og límdi saman á ný að
mestu samhengislítið og sagðist svo skila langri
skýrslu sem hún hefði unnið svo lengi að. Löng
skýrsla er lykilorð nútímans. Því er réttilega
treyst að slíkar skýrslur séu ekki lesnar en „nið-
urstaðan“ verði ekki rengd þar sem svo margar
blaðsíður fullar af ólesnum texta séu til staðar fyr-
ir framan hana. Alþingi samþykkti skýrslu sína
samhljóða en hefur síðan ekkert með hana gert, ef
frá er talið landsdómsslysið, sem ekki var einu
sinni í takt við niðurstöðu hinnar lánlausu nefnd-
ar. Þeir sárafáu sem hafa talið sig þurfa að lesa í
gegn Skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis sjá á
augabragði að flestir þeir sem til hennar vitna í al-
mennri umræðu hafa í besta falli blaðað eitthvað í
gegnum hana. Umræðustjórar og jafnvel fyrrver-
andi pólitískir leiðtogar eru slándi dæmi, því
ýmsar fullyrðingar sem slíkir slá um sig með og
segja vera úr þeirri skýrslu finnast þar hvergi. En
sú skýrsla er svo óralöng og langorð að hver mað-
ur getur logið upp á hana eftir smekk. Þrátt fyrir
alla þessa annmarka á því að grundvöllur umræð-
unnar hafi verið réttilega lagður þá hindrar það
ekki til lengdar að raunveruleikinn brjótist í gegn.
Hinir fyrrum öflugu launuðu talsmenn og varð-
menn lyginnar eru veikari en áður, þótt þeir troði
áróðri sínum enn þá inn á fólk sem ekki hefur um
hann beðið. Það var sagt að færu lygin og sann-
leikurinn af stað samtímis úr bænum væri lygin
komin austur á Skeiðarársand meðan sannleik-
urinn færi fetið fram hjá Kolviðarhóli. Þar munar
auðvitað miklu. En sannleikurinn sækir samt á,
því það sem máli skiptir er þrátt fyrir allt hans
megin og lygin missir smám saman þrótt og tapar
fylgjendum. Kannski er hægt að orða það svo að
lygin hljóti að lokum að tapa öllum sínum „trú-
verðugleika“. Það sé beinlínis hluti lögmálsins.
Á kaffihúsi
í sólinni
Morgunblaðið/Ernir