SunnudagsMogginn - 26.06.2011, Blaðsíða 25

26. júní 2011 25
Að öðru leyti kennir margra grasa í gall-
eríinu, þar getur að líta gler, textíl, ker-
amik, steina, málm, tré og postulín. „Við
leggjum upp úr gæðunum, þetta eru ekki
þessir dæmigerðu minjagripir. Þeir eiga
vitaskuld alveg rétt á sér en okkur langaði
að vera með aðrar áherslur. Hafandi sagt
það teljum við líka mikilvægt að munirnir
séu á viðráðanlegu verði,“ segir Heba og
Þorkell bætir við að nauðsynlegt sé að horfa
á heildarmyndina, hvað fari saman.
Meðal listamanna sem eiga verk í galleríi-
inu má nefna Dýrfinnu Torfadóttur skart-
gripahönnuð, Pál Kristjánsson hnífagerðar-
mann, keramíklistakonuna Koggu, Sigrúnu
Einarsdóttur glerlistakonu í Bergvík á Kjal-
arnesi, Snjólaugu Guðmundsdóttur text-
íllistamann á Brúarlandi og móður Hebu,
Þóru Hafdísi Þorkelsdóttur glerverkskonu í
Borgarnesi. „Þetta er mjög breiður hópur
og gaman að segja frá því að sumt af þessu
fólki hefur haft samband við okkur af fyrra
bragði,“ segir Þorkell og Heba bætir við að
þau vilji gjarnan taka inn muni úr héraði.
„Fólk má endilega hafa samband og sýna
okkur hvað það hefur upp á að bjóða. Við
tökum svo afstöðu til þess hvort það passar
inn í heildarmyndina hjá okkur.“
Grunnþemað er að verkin séu íslensk en
Heba og Þorkell segja einnig æskilegt að
gleðin ráði ríkjum. Gallerí Gersemi sé öðr-
um þræði óður til gleðinnar. „Við erum að
gera þetta með hjartanu og njótum þess að
selja muni sem færa fólki gleði,“ segir Þor-
kell.
Ánægð með viðtökur
Það er kúnst að koma á fót galleríi og hjónin
nutu aðstoðar Dóru Hansen innanhúss-
arkitekts fyrir opnunina. „Dóra er hjá Inn-
anhúsarkitektum 1a og er alveg frábær á
sínu sviði,“ segir Heba. „Hún hefur mikinn
áhuga á þessu svæði enda með bústað í
Borgarfirðinum. Hún hefur líka hannað
fyrir Hótel Hamar og nýja landshluta-
upplýsingamiðstöð í Borgarnesi.“
Gallerí Gersemi hefur verið opið í rúman
mánuð og Heba og Þorkell eru afar ánægð
með viðtökur. Þau segja Íslendinga og út-
lendinga skiptast í svo til jafnar fylkingar en
mikið veltur vitaskuld á erlendum ferða-
mönnum yfir sumartímann. „Við erum að-
eins byrjuð að kynna okkur og þetta er
greinilega farið að spyrjast út,“ segir Heba
en með stuttu millibili hafa þau tekið á móti
tveimur stórum hópum.
Meirihluti gesta til þessa er konur, karl-
arnir bíða gjarnan fyrir utan. „Þeir nenna
ekki inn en koma svo auga á hnífana hans
Páls í glugganum. Þá koma þeir rjúkandi
inn,“ segir Þorkell sposkur á svip.
Heba og Þorkell renna blint í sjóinn, segj-
ast ekki hafa hugmynd um hvort markaður
sé fyrir listhús af þessu tagi í Borgarnesi.
„Oft er sagt að fyrirtæki þurfi þrjú ár til að
koma undir sig fótunum og við erum
reiðubúin að gefa þessu tíma. Þetta er fyrsta
sumarið okkar og við erum undir það búin
að traffíkin verði minni í vetur. Ætli við
sjáum það ekki nokkurn veginn eftir tvær
vertíðir hvort þetta er raunhæft eða ekki.
Vonandi höfum við veðjað á réttan hest.“
Hnífar eftir Pál Kristjánsson. Skartgripir eftir Dýrfinnu Torfadóttur.
Þessi veggur verður jafnan lagður undir ljósmyndasýningu.
Ljósmynd eftir Þorkel Þorkelsson. Hann starfaði um langt árabil á Morgunblaðinu.