Fréttablaðið - 05.11.2011, Blaðsíða 82

5. nóvember 2011 LAUGARDAGUR54
BAKÞANKAR
Atla Fannars
Bjarkasonar
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Pondus Eftir Frode Overli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Barnalán Eftir Kirkman/Scott
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
LÁRÉTT
2. klæðaleysi, 6. tímaeining, 8. slím,
9. meðal, 11. búsmali, 12. fótmál, 14.
upptaksveður, 16. mun, 17. kvk nafn,
18. regla, 20. til dæmis, 21. óheilindi.
LÓÐRÉTT
1. elds, 3. skammstöfun, 4. kista, 5.
bjálki, 7. heimilistæki, 10. frjó, 13.
mælieining, 15. merki, 16. kóf, 19. á
fæti.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. nekt, 6. ár, 8. hor, 9. lyf,
11. fé, 12. skref, 14. særok, 16. ku, 17.
gró, 18. agi, 20. td, 21. fals.
LÓÐRÉTT: 1. báls, 3. eh, 4. koffort, 5.
tré, 7. ryksuga, 10. fræ, 13. erg, 15.
kódi, 16. kaf, 19. il.
Hmm,
þú ættir
kannzki að
láta lækni
kíkja á þetta!
Þó ekki væri
nema...
Kjeftæði!
Þetta lagast
af sjálfu
sér!
Þetta var
nú allt og
sumt!
... til að
fá annað
álit.
Hringdu
litli
maður,
HRINGDU!
PALLI!
Sjáðu þessar
gömlu geðveiku
buxur sem ég
var að fá mér!
Vá, en
flottar!
Það var að koma
stór sending á
Hjálpræðisherinn og
ég var á réttum stað
á réttri stund.
Þau sögðu
að einhver
kona hefði
komið
með marga
kassa af
svona dóti!
Herinn?
Kona?
Kassar?
Gömlu
gallabuxurn-
ar mínar!
Glætan?
Ónei!
Eigum við
að leika? Ekki
séns!
Strákar sem leika
við stelpur eru eins
og stelpur! Það er
staðreynd!
En ef ég segi
þér að ég lem
þig í kássu ef þú
leikur ekki við
mig?
Þá skal ég
leika.
Reglur eru reglur
en hótun undan-
skilur mann frá
þeim.
KANNTU
ANNAN?!
Þú ert
ÖMUR-
LEGUR!
Yarisinn skrikaði til í hausthálkunni þar sem ég lagði fyrir utan Ríkið
á fimmtudag. Sumardekkin eru ennþá
undir en ég hef litlar áhyggjur. Þetta er
enginn vetur núorðið. Í þann mund sem
ég ætla að vippa mér inn fyrir bíður mín
fyrirsát: rauðklæddur björgunarsveitar-
maður með hjálm á höfði. Rétt eins og
á sama tíma í fyrra reynir hann að
pranga inn á mig Neyðarkalli. Ég fer
undan í flæmingi en segi honum að
lokum að ég sé búinn að kaupa. (Í
hittifyrra en hvít lygi hefur aldrei
skaðað neinn). 1-0 fyrir mig.
EN það er eins og við manninn
mælt og síðustu dagar hafa verið
nákvæmlega eins. Björgunar-
sveitarmenn hafa ekki
látið mig í friði frá því
að tilkynningin um að
mánaðar launin hefðu
verið lögð inn á reikn-
inginn barst í símann
minn. Hvert sem ég fer
bíða þessir sjálfskipuðu
riddarar lífsbjargar innar
eins og for framaðar
barnapíur og reyna að
pranga inn á mig varn-
ingi sem er lítið annað en
ódýrar lyklakippur. Ég
gæti keypt lyklakippu sem rýmir helm-
ingi fleiri lykla á helmingi lægra verði í
næstu lágvöruverðsverslun. Björgunar-
sveitarmenn virðast ófærir um að skilja
þessa röksemdafærslu, sama hvað ég fer
oft með sömu ræðuna.
STÆRÐ Neyðarkallsins er umræða út af
fyrir sig. Ég hef reyndar ekki kynnt mér
kallinn sérstaklega í ár, en ég er viss
um að hann sé minni en þeir sem hafa
verið seldir undanfarin ár. Við erum að
fá sífellt minna fyrir peninginn. Hversu
lengi á að níðast á neytendum með svik-
inni vöru? Hann þarf að minnsta kosti
að vera á stærð við löngutöng fullorðins
manns til að þess að geta fallist undir
skilgreininguna sem lyklakippa sam-
kvæmt viðurkenndum ISO-staðli.
Í ÁR SEGI ÉG NEI. Ég er hættur að verða
við ósanngjörnum og ósvífnum kröfum
björgunarsveitarmanna. Neyðarkallinn
kostar 1.500 krónur og í ár fara þær í
bjórsjóðinn. Ég þarf líka að eiga nóg
fyrir bensíni. Í kvöld reima ég nefni-
lega á mig strigaskóna, renni upp vind-
jakkanum úr Rúmfatalagernum (sem er
svo gott sem vatnsheldur), slekk á síman-
um, set bjórkassann í skottið á Yarisnum
og tek stefnuna upp á heiðar. Ég er farinn
á rjúpu.
Neyðarkall frá neytanda