Ritmennt - 01.01.1997, Blaðsíða 119

Ritmennt - 01.01.1997, Blaðsíða 119
RITMENNT WILLIAM MORRIS OG KELMSCOTT sccondly, lcsi it might appear as if thcy fcared he would fulfll his thrcats rcspccting thc JcnajS^But Jacob Appclmann, the burgo* master, who lay sick in his bcd from thc trcatmcnt hc had rcccived at Stramchl.cntircly disapprovcdof this rcsohitiont.tnd whcn they camcto hitn for his advicc.proposcd togiveforanswcr tothc knight that hc should flrst indcmnify him for thc loss of his costly spiccs, which hc valued at one thousand florins, and, whcn this sum was paid down.thcymighttrcatofthcmattcrconccrning thc apprcnticc ttffThc knight, howcver, mocked thtm for tnaking such an absurd dcmandascompcnsation.&rcitcratcdhis threats, tnatifthe young man werc not dclivcrcd up to him, hc would punish Stargard with a grcat punishmcnt^The council.howcvcr, wcrc still dctcrmincd not to yield; & as thc burgomastcr lay sick in his bcd, thcy relcascd thc apprcnticc from prison; and rcplicd to Otto: "That if hc brokc thcpublicpeace of his impcrial maicstv, let thc conscqucnccs fall on hisownhcadithcrcwasstil! justicc forthcmtobchadin Pomcrania.” BjjHEN thcburgomastcrhcard of this,hc had himsclf E carricd in a littcr, sick as hc was to thc honourablc f council.andaskcdthcin:" Wasthis justiccto rclcasc I an inccndiarvfrom prison ? Ifthcy souvht justiccfor | thcmsdvcs, lct thcm dcal it out to othcrs. No onc J hadlost moreby thc transaction than hc:hisincomc for thc ncxt two years was dean gonc;& thc carc & anxicty hchad undergonc bcsidcs, had rcdticcd nim to this statc of bodily wcak' ness wiiich thcy obscrvcd. Itwasa hcart'gricf to him to givc up thc voung man, for hc had rcarvd him from thc baptism watcr, and hc had bcen a faithful scrvant unto him up to this day. Could hc savc hiin, hcwould gladly givc uphishousc and all hc was worth.andgo andtakealodgingupon thc wall; for this young manhad oncc savcd his lifc.byslayingamad dog whicli had scizcd him by thc tail ofhis coat; but it was not to be aonc. Thcy must sct an honourablc cx' amplc, as just and tipright citiscns and fcarlcss magistratcs, who hold tliat old saying in honour: 'Fiat justitia et percat mundus’; which means:' llct iusticc bc done, though life and fortunc pcrish.’ Btit thc punishmcnt of thc whccl was, hc confcsscd, altogctncr too scvcre for thc poor youth; and thercforc hc counscllcd that thcy should hang hun, as Otto had hung his brothcrjtfPThis coursc thc honourablc socicty conscntcd at last to adopt; but thc knight had disgraccd their arms.andthcy ought in rcturn to disgracc his.Thcy could get thc court paintcr from Stcttin, at thc public cxpcnsc, and Ict him paint Otto Bork’s arms on thc back of thc young man's 130 hosc^Hcrc thc burgomastcragain intcrfcrcd: " Why should thc honourablc council attcmpt a stupid insult, bccausc thc knight had donc so?” But hc t.ilkcd in vain; thev wcrc detcrmincd on this rc- taliation. At last (but aftcr a great dcal of troublc) hc obtaincd a promisc that they would have thc artns paintcd bcforc, upon his smock, and not bchind upon thc hosc, for that would bc a sorc dis* gracc to Otto, and bring his vcngcancc upon thcm. " Why should thcy do morc to him than hc had donc unto thcm?Thc scripturc said: "eyc forcvc, toothfortooth.and not twocycs forancyc, two tccth for a tooth."' Hcrcupon the hunourablc counctl pronounced scntcncc on thc youngman.andflxcd thc thirdday from that forhis cxccution.Butflrstthecxccutioncrmustbringhimupbcforcthcbcd ofthc burgomastcr, whothus spokc: "Ah, Zabcl, whcrefore didst thou not Dehavc as I admonishcd thcc in Wangcrin?” And as thc voung man bcgan to wcep, hc gavc him his hand, and adtnonished himtobcstcadfastinthcdcath'hour.askcdhisforgivcncssforhaving condcmncd him.but itwas liisduty asamagistratc so todo.thankcd himfor havingsavcdhislife by slayingthcmad'dog;finallybadhim " good*night, and thcn buricdhis facc in thc piIlowjPSo thchang' man carricd back thc wccping youth to thc counciUhall, whcrc thc honourablccouncillors had thcBorkanns fastcncdupon hissinock, &outoffurthcrmaliccagainstOtto(forthcykncw the burgomastcr bcing sick in his bed.could not hindcr thcm) thcy placcd ovcr thcm •t large piecc of pastcboard.on which was wríttcn:" So did thcStar* gardians with Stramchl." ltein, thcy fastcned to the two corncrs a pair of wolFs cars, bccausc Bork, in thc Wcndig tonguc, signiflcs wolf. This was to rcvcngc thcmsclvcs for thc harcs’ tails jíSlThen thc poor apprcnticc was carricd to thc gallows, amid loudlaughtcr frotn thc common pcoplc. And evcn the honourablc councillors waxcd merryatthcsight.andas thc hangman pushcdhimfrom thc laddcr thcy cricd out. “ So will thc Stargardians do to Stramchl!" ö|OW Otto hcard tidings of atl thcsc doings, but hc fearcdtocomplaintohisHiglmcssthcDukc.bccause he himsclf had bcgun thc quarrcl,and thcy hadonly rctortcd as was fair. Itcm.hc did not darc to ston thc Jboatsupon the Jcna.forheknewthatalthoughDukc Barnim was usually of a softahdplacablc tcmpcr, yct whcn hc was rouscd, therc was no morc dangerous cncmy^ And if the Stargardians lcagucd with him. thcy might fall upon his town of Stramehl, as thcy had donc onec bcforc J0 Thcrcforc hc waitcdpaticntlyforanopportunityofrcvcngc.andhcldhispcacc k 2 131 Óskreyttar opnur eru ekki óalgengar í bókum frá Kelmscott þó þær séu sjaldan myndaðar. Greinaskil eru táknuð með Kelmscott-laufinu, nema á tveimur stöðum er ný lína og forstafur. Myndin sýnir allvel hlutföllin í opnunni en segja má að laufin spilli jafnri áferð leturflatarins, sem þó var keppikefli Morrisar (Sidonia the Sorceress, bls. 130-31). spássíuskraut, flúraðar titilopnur, myndskreytiirg (tréristur). Morris gerði sér fyllilega ljóst að þarna var fremur um að ræða persónulegan stíl en að hann ætti að vera almenn krafa í bóka- hönnun. í greinargerð sem hann slcrifaði á síðasta æviári um bókaútgáfu sína segir hann meðal annars: „Ég hóf bókaprentun í von um að mér tækist að búa til bækur sem gætu með réttu lcall- ast fagrir prentgripir [...] Það var ekki nema eðlilegt að ég sem hef haft atvinnu af skreytingum reyndi að skreyta bækur mínar á viðeigandi hátt: Urn það vil ég einungis segja að ég hef ævin- lega reynt að hafa í huga nauðsyn þess að skreytingin væri hluti af letursíðunni."3 Má kannski greina þarna ofurlítinn afsökunar- 3 A note by William Morris. 113
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170

x

Ritmennt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.